Ruim de helft van de Belgen, 58 procent, maakt zich zorgen over zijn pensioen. De verwachtingen voor het wettelijk pensioen liggen dan ook niet hoog. Dat blijkt uit een pensioenenquête bij meer dan 4.500 Belgen van Ethias. Zo'n 35 procent van de Belgen ziet zijn wettelijk pensioen ergens schommelen tussen 1.000 en 1.250 euro, liefst 23 procent denkt niet dat het wettelijke pensioenbedrag hoger zal liggen dan 1.000 euro. De helft van de respondenten denkt behoefte te hebben aan een bijkomende 400 à 800 euro om de gewenste levensstandaard te kunnen behouden. Cijfers die doen nadenken. Lijst Dedecker heeft een heel hoofdstuk van het partijprogramma aan pensioenen gewijd. Ook in de roadshows die ik al 'n jaar in heel Vlaanderen presenteer, bv. vanavond in het Limburgse Peer, is veel aandacht voor het thema pensioenen. Veel vragen na de voorstelling gaan ook vaak over pensioenen.
LDD wil een 40-jarige loopbaan voor iedereen, na 40 jaar sociale bijdragen betaald te hebben, heeft u recht op een volledig pensioen. Een gelijk pensioen voor zelfstandigen en werknemers en gelijk kindergeld voor hun kinderen, dat is onze vorm van égalité. België heeft de allerlaagste arbeidsparticipatiegraad bij 55- tot 64 jarigen. Het brugpensioen, de eerste schuldige, moet qua minimumleeftijd verhogen en dan verdwijnen. Het pensioensysteem moet herzien worden, 40 jaar werken moet recht geven op een volwaardig pensioen. In België duurt een actieve loopbaan gemiddeld 37 jaar. Dit is vier jaar korter dan het Europees gemiddelde van 41 jaar, en 7 jaar korter dan het Scandinavische gemiddelde. In België begint men niet alleen laat te werken (jeugdwerkloosheid, gedeeltelijk verbod op studentenarbeid), men stapt ook vroeg uit. De gemiddelde uitstapleeftijd bedraagt 58 jaar. Dit geldt niet voor de zelfstandige, van wie drie op de vier na hun zestigste nog altijd achter de toonbank staan, en iedereen kent in zijn omgeving wel méér dan 1 frisse zeventiger die uit liefde voor z'n vak en ook wel uit financiële noodzaak blijft werken. Op basis van het gelijkheids- en solidariteitsbeginsel, waarop onze sociale zekerheid draait, moet een pensioen voor een zelfstandige hetzelfde zijn als voor een werknemer. 40 jaar lijkt ons een billijke norm voor een beroepscarrière. Wie veertig jaar een deel van zijn inkomen heeft afgestaan aan vadertje staat heeft recht op rust, respect en de intresten van zijn investering onder de vorm van een pensioentje. Wie begonnen is op zijn achttiende, mag aan de pensioentafel aanschuiven op zijn achtenvijftigste. Wie er een jaartje of zo wil tussenuit knijpen, mag. Wie de draad van de arbeid terug wenst op te nemen, levert dan voor een stuk knowhow aan de bedrijven en krijgt het gevoel terug iets te betekenen in de samenleving. Uiteraard mag iedereen langer werken als hij of zij dat wil. Niet de 65-plusser moet werken, maar de 50-plusser. Oud is niet Out! Het brugpensioen is een van de meest nefaste statuten van ons sociaal verzekeringsstelsel en is geëvolueerd van sociale noodrem naar een verworven recht. LDD zorgt met zijn programma voor flexibele en eenvoudige uitstapregelingen. Iedereen die 40 jaar voltijds gewerkt heeft moet recht krijgen op een menswaardig en welvaartsvast pensioen. Wie minder lang werkt ontvangt proportioneel minder. De 'terugverdieneffecten' zijn enorm. In het model blijven de echte sociale uitkeringen belastingvrij, zo ook de pensioenen. De eerste pensioenpijler moet zorgen voor een gelijk basispensioen voor iedereen, zelfstandigen en werknemers want iedereen heeft op basis van zijn kunnen, gelijk bijgedragen tot de welvaart. De tweede en derde pijler zijn even belangrijk. Het lange termijnsparen aanmoedigen is trouwens in het belang van onze economie. LDD zal op zéér korte termijn wetsvoorstellen indienen om dit in realiteit om te zetten, dan zullen we weten of het de andere partijen menens is. Vandaag zijn we bijvoorbeeld als 30'ers, 40'ers of frisse 50'ers met z'n allen goed gek om op de staat te vertrouwen voor ons pensioen, het is 1 min voor 12u om het roer om te keren. LDD wil meer welvaart voor de Vlaamse burgers of minstens de welvaart vrijwaren. Het feit dat de fiscale druk zo hoog ligt zorgt voor een vorm van verarming. Gezinnen kunnen amper nog een woning kopen, het leven wordt duurder, de werkende mens wordt gestraft. Het aantal arme gepensioneerden is in vele EU-landen gedaald, maar niet in België. In 1980 op de 2e plaats, nu achteraan! Cijfers van het centrum voor Sociaal Beleid van de Universiteit Antwerpen. Want kijk maar opnieuw naar het noorden, in Nederland zijn de pensioenfondsen gigantische geldfondsen die dagelijks miljarden pompen IN de economie in plaats van UIT te zuigen als hier bij ons. De pensioenen worden door de ganse samenleving gefinancierd en niet door bijdragen op het loon. LDD wil échte solidariteit en een 40-jarige loopbaanduur!