Ongeoorloofde partijfinanciering via provinciebesturen eindelijk onthuld

Door gedegen parlementair onderzoek van Vlaams Parlementslid Peter Reekmans (LDD) krijgen we nu eindelijk een kijk op de realiteit achter de portemonnees van de politieke partijen. Hoe partijen zich systematisch en onrechtmatig verrijken, onttrokken aan elke democratische transparantie en de echte reden waarom er geen stappen worden gezet om de provincies niet af te schaffen. En vooral hoe partijen hun verkiezingscampagnes bekostigen, en sommige (veel) meer kunnen spenderen dan andere. Het totaalbedrag aan fractietoelagen voor de politieke partijen in 2007: voor de Kamer 7.492.101 euro en voor de Senaat 5.210.575 euro; voor alle deelparlementen 9.005.799 euro. Als we dit bekijken enkel voor Vlaanderen, dan mogen we gerust stellen dat de politieke partijen in 2007 aan fractietoelagen via Kamer, Senaat en Vlaams Parlement ruim 10.000.000 euro mochten ontvangen. Al deze informatie staat zeer uitgebreid in het boek van Prof. Dr. Bart Maddens (KULeuven). Echter, één belangrijk luik ontbreekt in dit boek. Niet omdat Prof. Dr. Bart Maddens het uit het oog verloren was, maar eenvoudigweg omdat hij de bedragen onmogelijk kon achterhalen... Want anno 2010 slagen politieke partijen in Vlaanderen er nog steeds in politicologen en journalisten volledig buiten de eigen boekhouding te houden... Van openbaarheid van bestuur gesproken! Net daarom ging Vlaams parlementslid Peter Reekmans (LDD) op onderzoek. En hij bracht nu alle fractietoelagen van de politieke partijen via de provincieraden in kaart. In totaal ging het in 2007 om 4.443.388 euro (in 2000 was dit nog maar 1.042.808 euro). Met andere woorden: de traditionele partijen gaven zichzelf in het geniep tussen 2000 en 2007 een opslag van x4 via de provinciebesturen.

Nochtans pleiten - CD&V en sp.a buiten beschouwing gelaten - alle partijen (Vlaams Belang, Groen!, OpenVLD en N-VA) voor het afschaffen van de provincies. Zeer opmerkelijk dan dat net dat bestuursorgaan gebruikt werd voor de verhoging van de partijdotaties. Wat is de geloofwaardigheid nog van een partij als pakweg N-VA, die in haar verkiezingsprogramma pleit voor het afschaffen van de provincies via bestuurlijke hervormingen, om net na de verkiezingen een gouverneur te vragen/eisen!? Deze x4 operatie via de provinciefracties was in 2007 ook een verhoging van bijna 50% van het totaalbudget van 10.000.000 euro dat de partijen via Kamer, Senaat en Vlaams Parlement ontvingen. In totaal ging het dus over 14.443.388 euro partijdotaties in 2007. Net die 4.443.388 euro was onvindbaar voor politicologen en journalisten. LDD brengt dit nu in kaart. Want als we echt werk willen maken van bestuurlijke hervormingen, dan moeten we open kaart spelen met de burger, en net zeggen waarom we deze provincies willen afschaffen. Door deze financieringstechnieken publiek te maken, voeren we de druk op om traditionele partijen te verplichten noodzakelijke en kostenbesparende bestuurlijke hervormingen door te voeren. Want net zoals de jaarlijkse 10 miljoen euro aan zitpenningen, cadeautjes en etentjes van de intercommunales dienen om de "sociale vrede" binnen de partijen te handhaven, dienen deze verdoken partijdotaties via de provinciebesturen om de partijfinanciën gezond te houden. Als je dan nog eens weet dat de 411 Vlaamse provincieraadsleden per jaar net geen 1.000.000 euro opstrijken aan presentiegelden, zeg maar hun vergoeding voor hun mandaat, en de werkingsmiddelen voor de fracties in totaal meer dan 4 keer hun inkomsten uitmaakt, dan vraag je je af: wat doen de politieke fracties in de provincieraad met dit geld? Investeren in de werking van hun fractie? Nochtans, dàt zou moeten, want zowel het besluit van de Vlaamse Regering van 19 januari 2007 houdende het statuut van de lokale en provinciale mandataris (artikel 44) en de omzendbrief 02/2003 van minister Van Grembergen is zeer duidelijk. De partijdotaties mogen enkel, exclusief gebruikt worden voor de werking van de politieke fracties in de provincieraad. De provinciale fractietoelagen mogen niet opgespaard worden voor het bekostigen van verkiezingen of voor eigen partijpolitieke doeleinden. Mooi op papier, maar in de praktijk vloeien al deze dotaties via de provinciale afdelingen van de partijen terug naar de nationale partijen… Om die redenen werd trouwens de verhoging doorgevoerd. LDD kreeg een bewijs in handen van zo’n storting van één partij, van het provinciale niveau naar het nationale, voor de betaling van een verkiezingsfolder. Maar alle partijen doen dit vandaag. In 2007 een besluit nemen met de Vlaamse Regering, terwijl net in dat jaar de dotaties via de provincieraadsfracties piekten… je mag dit zeker meer dan grof noemen, zeker als je weet dat dit door alle besluitnemers zelf overtreden wordt vanaf dag 1!