De bouwaanvraag van de firma Ecopower voor een grote windturbine van 2,3 MW pal nabij de Glabbeekse dorpskern is en blijft omstreden. Niet enkel omwille van de locatie. Want zo dicht bij het centrum van een gemeente in het binnenland, is allesbehalve evident. Maar ook het feit dat het om één enkele windmolen gaat, wekt verbazing. Niet dat er vraag is naar meer dan 1 turbine in Glabbeek! Maar de praktijk bij windenergie is dat opstellingen van turbines steeds in formatie gebeuren, geclusterd, in groepjes per minimum 3 of meer. De omzendbrief van de Vlaamse regering EME/2006/01 - RO/2006/02 van 12 mei 2006 geeft een afwegingskader en randvoorwaarden voor de inplanting van (grootschalige) windturbines. Eén megagrote, solitaire windmolen nabij een dorpscentrum staat haaks op elke visie in die omzendbrief. Vlaams volksvertegenwoordiger en Glabbeeks gemeenteraadslid Peter Reekmans (LDD) zal bevoegd minister van Ruimtelijke Ordening Muyters dan ook volgende week interpelleren. Want de bouwaanvraag in Glabbeek is wel degelijk een unicum. En niét in positieve zin! Reekmans benadrukt niet gekant te zijn tegen windenergie an sich, maar dan wel binnen de perken van de regelgeving ter zake en dus eerder in havengebieden en kustzones, of langs autosnelwegen en industrieterreinen... Windmolens genieten trouwens niet weinig van overheidssubsidiëring, het lijkt dus een minimum dat firma's in de windsector zich rigoureus aan elke richtlijn houden. Parlementslid Reekmans vindt het ook onbegrijpelijk dat het Glabbeekse gemeentebestuur zich schaamteloos voor de kar van Ecopower laat spannen, en hiermee elk gevoel voor neutraliteit en objectieve beoordeling aan de kant zet.