In de Gijmelbergwijk staan heel wat huizen leeg en te verkommeren. Joël, die met zijn gezin op straat dreigde te komen door de onbewoonbaar verklaring van hun huis, zocht uit nood een nieuwe plek en vond die in een van de leegstaande woningen. Al zes jaar woonden Joël Van Loo en zijn vrouw Maria Van Eeghem in Messelbroek, waar ze vier kinderen opvoedden, tot ze op 17 oktober een brief kregen van Wonen-Vlaanderen waarin de huurwoning aan de Tieltsebaan onbewoonbaar werd verklaard. De redenen hiervoor waren risico op CO-vergiftiging, electrocutie en ontploffingsgevaar. Joël moest dringend op zoek naar een andere woonst. 'Ik stond derde op de lijst voor een sociale woning in Scherpenheuvel-Zichem en ging daar de burgemeester opzoeken met deze brief om de hoogdringendheid aan te tonen. Het werd daar niet zo geïnterpreteerd en ik moest dus op zoek naar een andere uitweg. Zo kwam ik woensdag, tijdens het rondrijden op zoek naar een beschikbare woning, in de Gijmelbergwijk terecht. Net op de dag van de viering van het veertigjarig bestaan van de wijk zag ik in totaal maar liefst veertien huizen in deze wijk die leeg stonden. Zo ook het huis in de August Vermeylenstraat. Dat stond zelfs open. Ik heb dus geen braak moeten plegen. Daarmee ben ik in regel met het statuut van kraker', zegt Joël. 'Dat heb ik ook verteld tegen de politie die hier is komen kijken en de vaststellingen heeft gedaan. Ik heb ter informatie zelfs de regelgeving in verband met het kraken van huizen op het raam geplakt, zodat iedereen het kan lezen. Daarna is mijn echtgenote bij burgemeester André Peeters (CD&V) geweest met de vraag om iets te doen aan deze situatie, maar die verwees ons naar Scherpenheuvel-Zichem, gezien onze domiciliëring daar. We kregen dus bij beide burgemeesters nul op het rekest, niettegenstaande dat we vier kinderen hebben en een vijfde op komst. Binnen zes weken komt er een jonge telg bij in het gezin en die verdient, net als de vier andere, een leuke thuis', vervolgt Joël. De buurt is de krakers goed gezind. Elke ochtend krijgen ze koffiekoeken, boterhammen en koffie.' Heel wat mensen uit de buurt zijn blij dat er eindelijk eens iets gebeurt in deze huizen en het geen lokplaatsen zijn of worden van sluikstorten en ongedierte.' Peter Reekmans, Vlaams volksvertegenwoordiger voor LDD, kaartte het sociaal woonbeleid van de Samenwerkende Bouwmaatschappij voor Goedkope Woningen (SBGW) in Aarschot al vaker aan bij de bevoegde minister. Onder meer de nog steeds te lange wachtlijsten van mensen die dringend op zoek zijn naar een woning blijkt een probleem. Hij meldde ook de achterstal van het renoveren van de woningen en benadrukt dat er toch wel schrijnende toestanden zijn. 'Om deze huizen te renoveren is er geld nodig. Daarom hebben we het idee opgevat om het oud gemeentehuis van Langdorp te koop te stellen. Dit is nu een schandvlek in de gemeente. We kunnen de opbrengst veel beter gebruiken om de woningen in de Gijmelbergwijk in orde te brengen zodat ze bewoonbaar zijn. Wat de kraker betreft zal de woonmaatschappij wel een rechtmatige oplossing zoeken', zeggen schepen Geert Schellens en collega raadslid Nicole Van Emelen (SP.A), die sinds de nieuwe legislatuur de SBGW voorzit. 'Momenteel word ik goed gerust gelaten. Mijn enige wens is dat ze me, in ruil voor enkele maanden gratis huur, dit pand laten opknappen. Als zij zorgen voor een herstelde centrale verwarming, ben ik tevreden en mijn groeiend gezin ook', besluit Joël. Bron: Het Nieuwsblad 26/10/13