Het probleem van de huidige personenbelasting is dat deze onvoorstelbaar complex blijft door de ontelbare aftrekposten, uitzonderingen, vrijstellingen, enz… België heeft hierdoor 30.000 fiscale ambtenaren, dat zijn er 28 per 10.000 inwoners: dit is een Europees record! En bovendien kan fiscale fraude gewoonweg niet bestreden worden in een stelsel dat niemand nog begrijpt. Vooral de fiscale druk op arbeid is te hoog en de hoge marginale tarieven remmen de economische groei af. De fiscale druk is de op twee na hoogste ter wereld, na Frankrijk en China. Ongeveer 80% van de gezinnen heeft een marginaal tarief van 40% of meer. Alle studies (OESO, IMF, ECB) tonen aan dat de hoge lasten op arbeid en de hoge tarieven de tewerkstelling afremmen en toch deed of doet geen enkele regering hier structureel iets aan. Ook de recente poging van de taxshift zijn niets meer dan gepruts in de marge, zonder verlaging van de fiscale druk, zonder vereenvoudiging, zonder structurele sanering van de overheidsfinanciën en zonder verhoging van de tewerkstelling.
Een sociale vlaktaks als oplossing
Lagere lasten op arbeid en lagere tarieven door een vlaktaks zullen wel effectief de tewerkstelling verhogen. Door een belastingvrije som is er een duidelijke daling van de lasten voor de lagere inkomens, want enkel de hogere inkomens hebben voordeel bij de aftrekposten in het huidig systeem. En vooral, de vlaktaks is transparant en eenvoudig; iedereen kan het begrijpen, want hoe eenvoudiger het systeem, hoe minder kans op fiscale fraude. Fraude kan je trouwens pas echt krachtig bestrijden als het systeem transparant en eenvoudig is. Vandaag loopt de schatkist jaarlijks 30 miljard euro mis door fiscale fraude. De fraude in België ligt 5 à 7% hoger dan in onze buurlanden. Hoofdoorzaken volgens specialisten: hoge fiscale druk en vooral de complexiteit van de fiscaliteit. En bovendien zal de fiscus makkelijk 10 miljard euro per jaar meer kunnen ophalen, enkel door de belastingen even efficiënt te innen als in het buitenland. De vlaktaks die LDD voorstelt bestaat uit een belastingvrije som van 15.000 euro, met een tarief van 30% met enkel nog beroepskosten die aftrekbaar zijn. Deze vlaktaks is progressief en door de belastingvrije som neemt de gemiddelde belasting toe met het inkomen. De LDD-vlaktaks betekent een lastenverlaging voor IEDEREEN. Zeker ook voor de laagste inkomens: iemand die 15.000 euro verdient, betaalt nu 2.232,46 euro, onder de vlaktaks 0 euro. Zo wordt het probleem van de werkloosheidsval aangepakt. Ondanks de torenhoge belastingdruk en de dure sociale zekerheid leeft 15% van de Belgen in armoede. Een belastingvrije som van 15.000 euro zou leiden tot een hoger netto-inkomen voor heel wat lagere inkomens en hen hierdoor boven de armoededrempel helpen. De overgrote meerderheid van de belastingbetalers behoort tot de middeninkomens die er met een vlaktaks ook meer dan 10% op vooruit zullen gaan. Een vlaktaks gaat trouwens ook niet ten koste van de sociale zekerheid, want de sociale zekerheid wordt in hoofdzaak gefinancierd via de sociale zekerheidsbijdragen en via de alternatieve financiering (uit de btw). Integendeel, de vlaktaks is nodig om de sociale zekerheid betaalbaar te houden.
Meer werk
Alle studies wijzen erop dat een lagere belastingdruk op arbeid en lagere marginale tarieven zullen leiden tot meer jobs. Dat betekent méér mensen die bijdragen aan de sociale zekerheid en minder mensen die afhankelijk zijn van een uitkering. De vlaktaks wordt gefinancierd door de overheid efficiënter te maken, zonder te raken aan de sociale bescherming of de kwaliteit van de openbare diensten. De LDD-vlaktaks heeft een budgettaire kost van 14,9 miljard euro en dient met een stappenplan over een periode van 5 jaar ingevoerd te worden. Gezien de budgettaire situatie dient eerst gekozen te worden voor een tarief van 35% (kostprijs 11,5 miljard). Later kan het tarief dan verlaagd worden tot 30%. Studies tonen aan dat de overheid 10 miljard euro kan besparen door de overheid beter te laten werken. Dit kan door: herziening van het overheidsmanagement, verbeteren van de structuren, senaat en provincies af te schaffen, informatisering, enz… De totale personeelskosten voor de overheid bedragen vandaag ongeveer 12% van het bbp, in Duitsland is dat minder dan 8%. Dit is zeker een haalbare doelstelling, want de Britse regering heeft de overheid efficiënter gemaakt, die hen een besparing van 21,5 miljard pond of 24 miljard euro heeft opgeleverd. Begin de jaren negentig was er in Estland nood aan hervormingen op fiscaal vlak om het land aantrekkelijk te maken voor investeerders. Onder leiding van gewezen premier Siim Kallas werd de “flat tax” ingevoerd. De invoering van dit eenvormig tarief van 26% op inkomens van zowel personen als vennootschappen was een schot in de roos. Het IMF verwoordde deze flat tax als volgt: “A record of fiscal transparency that is the envy of the world”. Intussen lieten ze deze vlaktaks al dalen van 26% (in 2005) naar 20% vandaag. Estland staat vandaag in Europa aan de top op vlak van ondernemen. Een ander mooi voorbeeld is Hongkong, waar een vlaktaks van 16% geldt, hier zijn er zelfs maar 2.300 ambtenaren nodig zijn voor het innen van de belastingen. In België zijn er alleen al 6.000 ambtenaren belast met het ‘overtikken’ van de aangiftes.
Het is een kwestie om eindelijk eens politieke moed op te brengen en structurele hervormingen met gezond verstand door te voeren om iets te doen aan de kolossale verspilling van belastinggeld door de inefficiëntie van de overheid i.p.v. de steeds stijgende overheidsfacturen te laten betalen door onze gezinnen. (Peter Reekmans is oud-parlementslid voor LDD en burgemeester van Glabbeek.) Bron: VRT 27/7/15