:: Peter Reekmans :: Burgemeester van Glabbeek ::

Gemeentebestuur opende nieuw fit-o-meterbos in Glabbeek

Op donderdag 29 juni 2017 werd het nieuw fit-o-meterbos officieel geopend door een trotse sportschepen Hilde Holsbeeks en burgemeester Peter Reekmans (beiden Dorpspartij) in aanwezigheid van vertegenwoordigers van het gemeentebestuur, Sport Vlaanderen, leerkrachten en leerlingen van de PISO. Glabbeek realiseerde in 1985 als één van de eerste gemeenten een fit-o-meter in de Keibergstraat. Maar na jaren had deze al lang nood aan een grondige vernieuwing om opnieuw attractief te worden voor sporters. Sportschepen Hilde Holsbeeks: “Het parcours van 750 meter werd met aanpassingswerken verlengd tot een kilometer, het looppad werd aangepast tot een breedte van twee meter en de oude versleten toestellen op het loopparcours werden vervangen door 8 nieuwe oefentoestellen die werden gemaakt door 12 leerlingen van het 4de, 5de en 6de jaar houtbewerking van de PISO in Tienen.”

Burgemeester Peter Reekmans: “Voor de vernieuwing van het fit-o-meterbos was er een budget van 15.000 euro in de begroting voorzien. Maar doordat de gemeente samenwerkte met Sport Vlaanderen en de PISO in Tienen viel de totale kostprijs uiteindelijk met ruim 6.500 euro veel lager uit dan we geraamd hadden. Sport Vlaanderen schonk de borden met de uitleg die aan elk oefentoestel staan en de leerlingen van de PISO vervaardigden met enorme creativiteit en vakbekwaamheid de oefentoestellen. Wie het resultaat ziet zal niet verbaast zijn dat de straffe leerlingen die aan dit project gewerkt hebben hoge punten behaalden.” Sportschepen Hilde Holsbeeks: “Na de twee loopomlopen van 6,2 km en 12,5 km in deelgemeente Kapellen die we in 2015 al samen met Sport Vlaanderen en de provincie Vlaams-Brabant realiseerden is onze nieuwe fit-o-meter opnieuw een bewuste investering in sportbeleving. Een fit-o-meter is vandaag meer dan ooit een budgetvriendelijk en laagdrempelig alternatief voor de fitnessclub. Je hebt geen abonnement nodig en je sport gratis in openlucht.”

Proclamatie 6de jaar gemeenteschool De Springplank Glabbeek

Op woensdag 28 juni 2016 kregen de 24 leerlingen van het zesde leerjaar hun diploma basisonderwijs uit handen van burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij). Met resultaten voor taal, wiskunde en wereldoriëntatie die ruim boven het Vlaams gemiddelde zaten studeert ook deze klas van de gemeenteschool alweer sterk gewapend voor de toekomst af.

Opinie: Door gebrek aan kennis en pure hypocrisie komt er nooit structurele hervorming van intercommunales

In een persbericht liet Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans (N-VA) op maandag 26 juni 2017 weten dat ze niet wil dat er komende vrijdag op een statutenwijziging tijdens de algemene vergadering bestuursmandaten bijkomen in de waterintercommunale Farys. Die intercommunale zou volgens haar persbericht van plan zijn het aantal leden van de raad van bestuur te verdrievoudigen. Farys is het vroegere TMVW, een intercommunale die vooral voor Oost- en West-Vlaamse gemeenten de distributie van drinkwater beheert. Het aantal leden in de raad van bestuur van Farys (TMVW) wordt opgetrokken naar 114 terwijl dit volgens de minister nu nog 36 is. En er zouden ook 142 leden aangewezen worden in de raad van bestuur van TMVS, dat volgens de minister een nieuw op te richten intergemeentelijk samenwerkingsverband zou zijn. Voor de minister is dit onaanvaardbaar en een fout signaal.

Onkunde en gebrek aan kennis is het eerste probleem
De minister heeft absoluut gelijk dat intercommunales vandaag zeker geen mandaten extra moeten bijmaken. Maar zelfs Farys de intercommunale die “makelaar in alles is” zou dit juni 2017 niet aandurven om mandaten bij te maken. Het persbericht van de minister is ronduit desinformatie gebaseerd aan een duidelijk acuut gebrek aan enige kennis over de intercommunale Farys. Voor mijn boek “de Vlaamse ziekte” dat het web van de intercommunales grondig in beeld brengt en zal verschijnen bij uitgeverij Doorbraak na de zomer onderzocht ik zeer grondig de werking en structuren van o.a. de drinkwaterintercommunale Farys. Wat Farys op de algemene vergadering wil doen is dus al zeker geen verdrievoudiging van het aantal mandaten maar eerder een grote schoonmaak in de talrijke structuren naast en onder de raad van bestuur. Want binnen Farys is het vandaag een heel ondoorzichtig kluwen van bestuursorganen naast de raden van bestuur zoals directiecomités, sectorcomités en adviescomités waar maar liefst 389 politici een politiek postje met maandelijkse zitpenning in bekleden. Farys heeft vandaag in totaal 389 politieke bestuursmandaten en dit voor een bedrijf met amper 784 personeelsleden.

Hoe zitten deze structuren binnen Farys dan wel in elkaar?
De koepel Farys heeft een raad van bestuur met 16 politici netjes verdeeld onder N-VA, sp.a, Open Vld en CD&V en een directiecomité met 5 politici. Op 7 januari 2016 werd het aantal politici in de raad van bestuur zelfs nog opgetrokken van 12 naar 16. Dit was blijkbaar nodig om ook N-VA na hun verkiezingsoverwinningen mandaten te kunnen toekennen volgens hun nieuw politiek gewicht. Blijkbaar wilde de andere partijen geen mandaten afgeven, dus maakte men er maar enkele bij. Naast de koepel Farys bleef ook de intercommunale TMVW nog apart bestaan met een raad van bestuur met 36 politici, een college van commissarissen dat bestaat uit 16 politici, 8 regionale directiecomités met 77 politici in, een directiecomité toevoer waar 4 politici in zitten, een directiecomité secundaire diensten met 38 politici aan het roer en een directiecomité aanvullende diensten met maar liefst 144 politici die er een politiek zitje bezetten. Je kan je afvragen waar alleen al het comité voor aanvullende diensten waar 144 politici zitting in hebben samenkomen. Waar zouden die dan vergaderen? In een van de zalen van Kinepolis? Farys heeft overigens nog verschillende onderdelen met aparte structuren zoals TMVR recreatie, TMVS service en de aparte intercommunales IMWV en IWVB. Samengevat wil dat dus zeggen dat de intercommunale TMVS die volgens de minister in oprichting is al lang bestaat en vandaag al beheerd wordt door het comité voor aanvullende diensten waarin al 144 politici in zetelen. Dit wordt volgens de statutenwijziging een raad van bestuur met 142 politici, men schrapt er zelfs twee! Ook wat TMVW betreft, hier heeft men vandaag in de raad van bestuur en allerhande andere comités vandaag in totaal geen 36 politici met een politiek postje, maar 155 (zonder de politici in het college van commissarissen mee te tellen). In de statutenwijziging wil men gaan naar één raad van bestuur met 114 leden. Dit zijn dus zelfs 41 mandaten minder dan vandaag. Farys is dus van plan de 389 mandaten met 41 mandaten af te bouwen en maakt haar structuren eenvoudiger. Echt innoverend en structureel kan je deze hervorming niet noemen, maar het is alvast geen verdrievoudiging van het aantal mandaten zoals de minister de publieke opinie foutief wil doen geloven. En daar zit nu net het grote probleem, hoe kan een bevoegde minister met een duidelijk gebrek aan enige kennis over de intercommunales waarvoor ze bevoegd is deze grondig hervormen.

Hypocrisie is het tweede probleem
Maar niet alleen de onkunde van de minister door een gebrek aan kennis, ook de hypocrisie van de politieke partijen met CD&V op kop zorgt dat een grondige hervorming van de intercommunales er nooit zal komen. Des te stiller CD&V in het publiek debat over de intercommunales is, des te actiever zijn hun talrijke spinnen in het intercommunaleweb. Want inderdaad voor CD&V staat als leverancier van meer dan één derde van de postjes in de intercommunales heel wat op het spel nu de Vlaamse regering een maximum van 15 bestuurders in elke intercommunale wenst op te leggen. Nochtans een beslissing van de Vlaamse regering die bestaat uit N-VA, CD&V en open VLD waarmee men hoopt de publieke opinie te kunnen sussen. Met gewoon wat mandaten schrappen gaan we er niet komen natuurlijk. Maar des te opmerkelijk zijn dan de demarches vandaag van CD&V in de talrijke raden van bestuur van de intercommunales. Daar nemen vandaag talrijke CD&V’ers het woord met de vraag om als raad van bestuur een stevig statement te maken naar de Vlaamse regering dat een beperking van 15 mandaten in de raden van bestuur niet kan omdat elke gemeente dan niet meer vertegenwoordigd zou zijn in het bestuur van de intercommunales. Ikzelf was zelfs getuige van zo een tsjeeveninterventie op vrijdag 23 juni 2017 op de raad van bestuur van Riobra waar CD&V’er Bert Meulemans -een onbekend gemeenteraadslid uit Boortmeerbeek- dit statement vroeg te maken naar de Vlaamse regering vanuit de raad van bestuur van Riobra. Ik was de enige die zich over dit statement voor meer mandaten onthield in deze raad van bestuur. Dat is bijvoorbeeld één van de redenen waarom ik zelf in een intercommunale ging zetelen, om te ontdekken hoe hypocriet het er achter de schermen aan toe gaat. Die Bert Meulemans zit bovendien naast zijn mandaten als lid van de raad van bestuur en het directiecomité van Riobra ook in de raad van bestuur van de Infraxkoepel. De man heeft 26 mandaten en is zo een typische onbekende politieke mandatenkampioen die duidelijk expertise in alles heeft. Hij zetelt in raden van bestuur en directiecomités gaande van intercommunales in de sectoren energie, riolering, zorginstellingen, ziekenhuizen, kinderopvang tot de VDAB. Het zijn zulke onbekende derderangspolitici die vandaag net het ergste probleem zijn en elke grondige hervorming in de intercommunales belemmeren. Over de beperking van maximum 15 mandaten valt natuurlijk iets te zeggen, omdat hierdoor inderdaad niet meer elke gemeente een vertegenwoordiger heeft bij de aangesloten intercommunale. Mijn voorstel om elke gemeente wel te blijven vertegenwoordigen in de raad van bestuur door de bevoegde schepen en zonder extra vergoeding, zorgt voor een concrete oplossing waarbij je niet de raden van bestuur dient te beperken tot 15 mandaten.

De auteur van deze opinie is Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek, nationaal ondervoorzitter LDD en gewezen volksvertegenwoordiger en fractievoorzitter in het Vlaams Parlement

Burgemeester op bezoek bij de Koning en Koningin

Op dinsdag 28 juni 2017 werden de burgemeesters ontvangen door de Koning en de Koningin op het Koninklijk Paleis van Laken. De burgemeesters uit het Hageland waren met een ruime delegatie afgezakt naar Brussel en burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) nodigde de Koning en de Koningin uit voor een bezoek aan het Hageland. Burgemeester Peter Reekmans: “Ik ben een legalist en heb respect voor de instellingen. De Koning is het staatshoofd en als hij de burgemeesters een uitnodiging stuurt dan ga je hier als burgemeester uit beleefdheid op in.”

Opinie: Profiterende hangmatpolitici verdienen geen werkloosheidsuitkering maar hun C4

Voor de research van mijn nieuwe boek De Vlaamse ziekte, dat na de zomer schijnt bij uitgeverij Doorbraak, onderzocht ik niet alleen het web van de intercommunales. Ik ontdekte ook heel wat onaanvaardbare politieke achterpoortjes die graaien zelfs wettelijk mogelijk maken. Bovendien reik ik oplossingen aan om terug meer ethiek in de politiek te brengen door komaf te maken met alle graaiers en profiteurs die je in elke partij kan vinden. Sinds begin dit jaar ontdekken we week na week het ene schandaal na het andere en de bevolking is het beu. Ook ik ben het als hardwerkende burgemeester die elke dag dit mandaat met hart en ziel doet beu. Ik ben het beu mij als politicus die niet in de potten graait te moeten verdedigen tegenover de terecht boze publieke opinie.

Het enige beroep waar je bovenop een wedde nog een werkloosheidsuitkering kan ontvangen
Een van de dossiers die ik belicht in mijn boek is het feit dat burgemeesters, schepenen en OCMW-voorzitters die werkloos zijn of geen job hebben naast hun mandaat volgens regelgeving een extra werkloosheidsuitkering kunnen ontvangen uit de OCMW- of gemeentekas. In 2009 werd dit in het decreet over het statuut van de lokale mandataris zelfs nog hervormd voor OCMW- en gemeenteraadsleden. Een werkloosheidsuitkering dient om een periode te overbruggen tijdens de zoektocht naar een andere job. Maar in Vlaanderen zijn er blijkbaar meerdere lokale mandatarissen die daar anders over denken en zelfs niet op zoek gaan naar een nieuwe job naast hun mandaat. Waarom zouden ze ook? De wet laat toe dat ze een extra uitkering kunnen bekomen bovenop hun wedde van burgemeester of schepen. Deze mandatarissen hun reactie is dat ze dit doen om zich net meer voor hun gemeente te kunnen inzetten en de wet het hen toelaat. Ikzelf ben intussen 20 jaar politiek actief en kende het bestaan van deze praktijken zelfs niet tot ik onlangs op de regelgeving stootte die dit mogelijk maakt. Figuren die dit normaal vinden horen niet thuis in de politiek en hebben een totaal gebrek aan enige ethiek. Het is een kaakslag voor alle burgemeesters en schepenen die wel nog moeten werken naast hun mandaat en die niet profiteren van extra drinkgeld uit de gemeentekas. Deze hangmatpolitici verdienen eerder hun C4 dan een uitkering. Want geen enkele van deze politici is namelijk op zoek naar werk, waarom zou men ook als je het zo krijgt voor niets te doen. Burgemeesters en schepenen in Vlaanderen zijn duidelijk de enige beroepen ter wereld waar je bovenop een mooie wedde nog een werkloosheidsuitkering bovenop kan ontvangen. Ik ontdekte tijdens mijn onderzoek 4 gevallen, maar er zijn er wellicht veel meer in Vlaanderen die gebruik maken van deze hangmatpraktijken. De liberale OCMW-voorzitter van Haaltert doet het en vindt het meer dan normaal, want ze verloor haar job na de verkiezingen. Dat is allemaal heel erg, maar we zijn intussen 4 jaar later. Als je dan nog geen nieuwe job hebt, bewijs je dat je er ook geen wil en liever profiteert. De vorige socialistische burgemeester van Denderleeuw was nog straffer, hij ontving jaren een werkloosheidsuitkering op zijn burgemeesterwedde en werd in 2011 uit de sp.a gezet omdat hij al jaren weigerde een partijafdracht te doen. Duidelijk is hiermee wel dat geld voor deze socialist enorm belangrijk was. Maar ook de gemeente Retie kent er wat van, zowel de burgemeester als de eerste schepen van de lokale partij Nieuw Retie vinden dat ze fulltime hun mandaat moeten kunnen doen met een extra uitkering. Ik durf te wedden dat er de komende dagen en weken nog tientallen andere voorbeelden naar boven gaan komen van deze wanpraktijken.

Sluit dit achterpoortje
Opmerkelijk is de reactie van bevoegd Vlaams Minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans (N-VA) die in de media verklaart er niets te kunnen aan doen omdat het hier federale wetgeving betreft. Dit is manifest onwaar en duidelijk kent de minister haar eigen regelgeving niet. Deze werkloosheidsuitkeringen voor lokale mandatarissen zitten vervat in het decreet lokaal bestuur en werd in 2009 zelfs nog aangepast onder haar voorganger. Mocht de minister enig gevoel voor ethiek hebben, dan stelt zij vandaag nog een decreetwijziging op die dit voor elke Vlaming onaanvaardbaar politiek achterpoortje sluit. Of wil men nu echt vanuit de Wetstraat het laatste greintje respect van de modale Vlamingen verliezen door niets te doen aan deze ronduit onaanvaardbare praktijken van graaiers en profiteurs de naam politicus onwaardig?

De auteur van deze opinie is Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek, nationaal ondervoorzitter van LDD en gewezen parlementslid en fractievoorzitter in het Vlaams Parlement

Opinie: Hoe graaien een terminale politieke ziekte is geworden

De voorbije maanden stak ik heel wat tijd in het schrijven van mijn boek De Vlaamse ziekte, dat na de zomer verschijnt bij uitgeverij Doorbraak. In dit boek leg ik voor het eerst op een verstaanbare manier het immense web van de intercommunales bloot. Jarenlang was de politieke strategie als volgt: de structuren zo ingewikkeld maken zodat elke pottenkijker op afstand kon gehouden worden. Tot begin dit jaar de schandalen binnen Waalse intercommunales de kop op staken. Zelfs de bevoegde Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans (N-VA) lachte dit toen weg als een typische Waalse ziekte waar we in Vlaanderen geen last van hadden. Enkele weken later werd pijnlijk duidelijk dat er ook zoiets als een chronische Vlaamse ziekte bestond binnen de intercommunales die al jaren tenminste even hardnekkig in Vlaanderen woekerde als in Wallonië. Het ene schandaal na het andere duikt intussen al maanden week na week op in Wallonië, Brussel en Vlaanderen. Nooit eerder was de publieke opinie zo gedegouteerd over het politiek systeem. Maar de meeste politici beseffen vandaag nog steeds niet dat deze Vlaamse ziekte van graaien en zelfbediening in intercommunales en op allerlei andere wijzen terminaal is. En daar heeft de huidige particratie zelf voor gezorgd door al maanden de schuld op de andere te steken in plaats van met structurele oplossingen voor de dag te komen om deze gruwelijke ziekte te kunnen genezen.

N-VA, de vierde traditionele partij van Vlaanderen
Laat ons eerlijk zijn: quasi elke partij is schuldig aan het huidige rotte systeem. De Gentse witte ridder Siegfried Bracke (N-VA) wilde ons aanvankelijk nog doen geloven dat het enkel de fout van de socialisten was, totdat bleek dat hij zelf niet zo zuiver was en in eigen voet geschoten had. Binnen de 175 Vlaamse intercommunales en semi-intercommunales zijn er ruim 6000 betaalde politieke postjes. 36,6% van deze mandaten worden vandaag ingevuld door CD&V, 15,7% door N-VA, 14,1% door Open Vld, 11,8% door sp.a en 2,8% door Groen. Een partij die de kracht van verandering predikt en sinds 2012 op amper 5 jaar al op de tweede plaats als mandatenleverancier staat kan je bezwaarlijk een veranderingspartij noemen. De dag dat dit nieuws bekend raakte werd N-VA officieel de vierde traditionele partij van Vlaanderen. Toen bleek dat het niet alleen socialisten en liberalen waren die via vennootschappen zelfs fiscaal optimaal hun zitpenningen aan intercommunales factureerden maar ook huidig minister Steven Vandeput (N-VA) al snel door had hoe het systeem werkte, is het overduidelijk dat de Vlaamse ziekte sterker is dan eender welke veranderingsdrift van een nieuwe oprukkende partij. CD&V, nochtans de grootste leverancier van lucratieve mandaten, is al maanden zeer stil rond het probleem van de intercommunales. Maar de voorzitters van Open Vld en N-VA laten geen kans onbenut om de zwarte piet naar de anderen door te schuiven. N-VA-voorzitter Bart De Wever had ’s morgens nog maar pas een socialist tussen zijn boterham gestoken toen het probleem van mandatenkampioen en Antwerps schepen Koen Kennis (N-VA) in de pers naar boven kwam. Deze man met meer mandaten dan er werkdagen in een maand zijn heeft duidelijk geen enkel zicht op zijn gezinsfinanciën, want in het oerwoud van de stortingen van zijn zitpenningen op zijn rekening was het hem zelfs niet opgevallen dat hij al drie jaar 30.000 euro zitpenningen van Telenet niet had ontvangen. Deze bleven gestort op de rekening van zijn voorgangster als schepen in Antwerpen, een sp.a’ster die op haar beurt ook alweer niet gemerkt had dat ze deze op haar rekening ontvangen had. Politici die zelfs op 30.000 euro na niet meer weten wat hun inkomsten zijn kan je bezwaarlijk nog mensen noemen die met beide voeten op de grond staan. Dit zijn graaiers van het ergste soort die zelfs niet meer weten hoeveel ze waar graaien.

John Crombez durft tenminste maatregelen nemen
Ook de hypocrisie van de voorzitster van Open Vld in dit debat doet haar bij elk optreden in de media steeds kiezers verliezen. In ‘De afspraak op vrijdag’ kwam ze recent nog beweren dat haar partijgenoten wel ethiek hebben en ze geen graaiers in haar rangen kende. Ze was duidelijk mandatenkoning Geert Versnick en Gents schepen Christophe Peeters vergeten. Maar des te pijnlijker ketste de gespeelde maagdelijkheid op vrijdag in haar gezicht. Op zondag nam gewezen minister en huidig OCMW-voorzitter in Ukkel Jean-Luc Vanraes (Open Vld) ontslag als voorzitter. Het was bekend geraakt dat zijn mandaat als OCMW-voorzitter niet gecombineerd mocht worden met zijn functie als ondervoorzitter van de Brusselse gewestelijke investeringsmaatschappij GIMB. Ook al wist hij zelf al lang dat dit juridisch niet kon, toch kwam er pas ontslag nadat een journalist dit ontdekte. Op drie jaar tijd had deze verboden cumul ruim bruto bijna 1 miljoen euro opgebracht. Zijn functie bij de GIMB is immers goed voor zowat 229.000 euro bruto per jaar, terwijl hij als OCMW-voorzitter jaarlijks 90.000 euro verdiende. De man verdiende dus meer dan de premier van dit land! Het graaien is dus al lang geen Brussels probleem of PS-probleem maar een collectief politiek probleem dat elke partij vandaag in het diepst van haar vezels treft. Alleen zijn er nog partijvoorzitters die er in alle talen over zwijgen en anderen die het liever ontkennen en op de anderen steken. Hiermee zijn het uitgerekend de partijleiders van de Vlaamse meerderheidspartijen zelf die de particratie ten grave zullen dragen. Veel eerlijker is dan iemand als John Crombez, de voorzitter van sp.a die wel durft toegeven dat meerdere politici binnen zijn partij schuldig waren aan dit graaien. En hij durft tenminste maatregelen te nemen.

Opkuis traditionele partijen
Nadat de bevoegde Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur (al sinds 2009 onafgebroken een N-VA’er) eerst ontkende dat er een probleem was en nadien de sossen in de intercommunales verweet geen transparantie te geven, stelde ze gisteren wel haar grote hervorming van de intercommunales voor in het Vlaams Parlement voor. 925 van de ruim 6000 politieke postjes worden er geschrapt, klonk het stoer. En geloof me dit was het dan, want de huidige ministers van de Vlaamse meerderheid geloven nog steeds dat deze maatregel die enkel genomen wordt om de Vlamingen te sussen tegen de volgende verkiezingen effectief zal werken. Ik denk echt dat de dames en heren excellenties niet meer weten of beseffen wat er leeft onder hun onderdanen in Vlaanderen. En om de politieke klucht helemaal compleet de te maken stond er de voorbije dagen in Wallonië een witte ridder op bij de lilliputterpartij CDH. Benoit Lutgen trok de stekker uit de Waalse en Brusselse regeringen. De schandalen van de PS waren de reden. Opmerkelijk, want bij de meeste schandalen waar inderdaad PS’ers de spilfiguren waren, deden er zeker evenveel politici van CDH en MR mee aan het georganiseerd graaien. De val van de regeringen veroorzaken is eerder een zet om politiek te overleven dan een zet van oprechte eerlijkheid. En daar was dan Olivier Mangain (Defi), niet meteen de populairste politicus in Vlaanderen, die stokken in de wielen kwam steken. Want laten we eerlijk zijn, Mangain zijn zet is briljant. Hij wil eerst een opkuis zien bij de traditionele partijen die hun graaiers dienen te dumpen vooraleer hij aan de onderhandelingstafel wil komen. Ook al ben ik het met deze politieke sfinx zelden politiek eens, hiermee heeft hij dus wel een punt.

Hoe politieke graaiers achterpoortjes vinden
In de marge van de schandalen binnen de intercommunales blijven er dag na dag steeds nieuwe kleinere en grotere verhalen van politieke graaiers naar boven komen. Sommige halen zelfs de nationale pers niet meer omdat er nu eenmaal een te groot aanbod van schandalen is. In Haaltert kwam het verhaal van een liberale schepen die tevens OCMW-voorzitter is naar boven in de lokale pers. Bovenop haar loon als schepen van 38.000 euro per jaar betaalt de gemeentekas haar ook nog een soort “dopgeld” uit. Ook al ben ik al bijna 20 jaar lokaal politiek actief, ik wist zelfs niet dat dit bestond, maar blijkbaar kennen enkel de echte graaiers dit achterpoortje. Lokale mandatarissen die hun inkomsten zien wegvallen door hun mandaat kunnen hun verloren inkomsten dus laten compenseren door hun lokaal bestuur. De compensatie kan enkel gebruikt worden wanneer men ‘onvrijwillig’ andere inkomsten verliest. Bedoeld worden dus onder meer rustpensioenen, conventionele brugpensioenen én werkloosheidsuitkeringen. Ook al is dit misschien wettelijk, een OCMW-voorzitter die zichzelf nog eens extra uitkeert, heeft een duidelijk gebrek aan enige ethiek. Dit is een achterpoortje dat het Vlaams Parlement onmiddellijk kan sluiten, want een dopgeld ontvangen bovenop een schepenwedde is toch echt wel iets van het goede te veel.

Dat de vorige Hasseltse burgemeester Hilde Claes (sp.a) haar toenmalige partner en intussen ex-man bediende met heel wat mandaten in intercommunales is intussen geen geheim meer. Tony Coonen, een naam die niemand iets zegt en een naam die nog nooit voorkwam op een verkiezingslijst en daardoor nog nooit een verkozen mandaat bekleedde, is vandaag een van de politieke toppers in heel wat Limburgse intercommunales. Niet-verkozen politici die dan in de intercommunales de belangen van hun gemeente waar ze niets mee te maken hebben gaan vertegenwoordigen, enkel en alleen omdat ze het bed delen of deelden met de juiste politici is alweer een voorbeeld van een brug te ver. Maar intussen is ook duidelijk dat deze praktijken niet enkel toegepast worden door de Claes-clan die zich binnen sp.a alles dacht te kunnen permitteren. Zelfs N-VA past deze praktijken al toe sinds 2012. We moeten wel eerlijk zijn, de onervaren politici van N-VA waren sinds de opmars in 2012 wel heel snelle leerlingen om het maximum uit het systeem te halen. De eerste allochtone burgemeester van de N-VA en parlementslid Nadia Sminate uit Londerzeel is ook zeer gul voor ex-partners. Ook al stond haar ex-man niet op een lijst, toch werd hij schepen in haar college via het mandaat van OCMW-voorzitter. In elke normale gemeente word je OCMW-voorzitter zoals je schepen wordt. In de ene gemeente is dat diegene met de meeste stemmen, in andere gemeenten de bekwaamste. Maar mensen die zelfs niet op een lijst stonden geef je geen schepenambt cadeau, zeker niet als het de ex-man van de burgemeester is. Als je dit normaal vindt ben je pas echt wereldvreemd. Je zou haast durven denken dat de alimentatie vanuit de kas van de gemeente en de intercommunales geregeld werden.

De Vlaamse ziekte is vandaag in de terminale fase gegaan en als de traditionele politiek niet snel werk maakt van een echte hervorming van de intercommunales en komaf maakt met het door en door politieke rotte systeem zijn de gevolgen op termijn niet meer te overzien. Mocht er vandaag in ons land stemrecht in plaats van stemplicht zijn, zou de opkomst nog lager zijn dan in Frankrijk. Politici van alle partijen neem uw verantwoordelijk en durf veranderen voor het te laat is.

Peter Reekmans is burgemeester van Glabbeek nationaal LDD-ondervoorzitter, gewezen parlementslid en fractievoorzitter in het Vlaams Parlement.

Glabbeek legt mantelzorgers in de watten

Op 20 juni werden de mantelzorgers die actief zijn binnen de gemeente door het OCMW- en gemeentebestuur in GC De Roos in de watten gelegd tijdens een verwennamiddag. Dit initiatief wordt sinds verleden jaar jaarlijks georganiseerd als erkentelijkheid voor de lovenswaardige inzet van de talrijke mantelzorgers die als vrijwilligers heel wat ouderen, chronisch zieken, gehandicapten en hulpbehoevenden bijstaan. Vaak gaat het om langdurige zorg die onbetaald is, daarom voorzien we jaarlijks als OCMW bovendien ook een gemeentelijke ondersteuningspremie voor elke mantelzorger.

Gemeentebestuur haalt topevenement Historia Mundi op 24 en 25 juni naar Glabbeek

De kleine gemeente Glabbeek slaagde er verleden jaar al in om het grote topevenement Historia Mundi naar hier te halen. Maar door de wekenlange regenval kon het evenement toen spijtig genoeg niet doorgaan. De gemeente en de organisatie spraken toen af het evenement te verplaatsen naar dit jaar. Het historisch evenement zal komend weekend doorgaan op zaterdag 24 en zondag 25 juni 2017 op een locatie van ruim 5 hectare weiland in deelgemeente Kapellen. De ingang van het evenement is langs de Dorpsstraat in Kapellen (Glabbeek) en er is een ruime bezoekersparking voorzien naast de evenementzone. Het evenement is beide dagen toegankelijk voor het publiek van 10 tot 18 uur. De inkom is 10 euro (volwassenen), 5 euro (6 tot 14 jarigen) en gratis voor kinderen tot 6 jaar. Dit groot evenement Historia Mundi is uniek in zijn soort en zal in ons land voor de veertiende keer doorgaan in Glabbeek. Het evenement brengt historische groeperingen samen waarbij men een tijdsreis maakt doorheen de wereldgeschiedenis. Dit zal gebeuren aan de hand van kampementen bestaande uit een 700-tal tenten, die men opbouwt in de stijl en traditie van de periode die men uitbeeldt. Er worden 1200 deelnemers in historische kledij verwacht uit België, Nederland, Frankrijk, Duitsland, Zweden, Denemarken, Finland, IJsland, Polen, Tsjechië, Italië, Malta en Groot Brittannië. Gebaseerd op het aantal bezoekers van de 13 vorige edities worden er dit jaar in Glabbeek ook maar liefst 10.000 bezoekers verwacht.

Tijdens de editie 2017 in Glabbeek komen heel wat historische periodes aan bod gaande van de prehistorie, de Griekse periode, de Romeinse periode, de Kelten, de Vikings, de middeleeuwen, de 17de en 18 de eeuw, de Amerikaanse burgeroorlog, het Wilde Westen, WO I, WO II, … Tussen 13u en 17u zijn er beide dagen veldslagen van o.a. gladiatoren, Vikings, ridders, kruisvaarders en soldaten uit WO II. Niet alleen het kampleven en historische gevechten uit de desbetreffende periodes worden gedemonstreerd, maar er zijn ook beide dagen doorlopend demo’s van verschillende historische ambachten zoals o.a. smederijen, pottenbakkers, leerbewerkers, brood bakken, weven, spinnen, het maken van harnassen en maliënkolders, …

Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij), tevens bevoegd voor erfgoed: “Wij zijn als kleine gemeente enorm trots dat we dit groot evenement naar Glabbeek kunnen halen. Met de oprichting van een nieuwe cultuur –en erfgoedraad stemmen we de beleidsbevoegdheden cultuur en erfgoed meer dan ooit op elkaar af, wat ons in staat stelt grotere evenementen te kunnen organiseren. Na de tentoonstelling ons dorp tijdens WO II dat de gemeente in april organiseerde en maar liefst 3.000 bezoekers lokte hebben we komend weekend alweer een topevenement voor jong en oud dat heel wat volk zal lokken. Op vrijdagnamiddag kunnen de leerlingen van de derde graad van alle scholen in Glabbeek gratis de opbouw van de kampementen bezoeken en ontdekken ze met een interactief vragenspel heel wat over de verschillende periodes uit de geschiedenis die uitgebeeld worden. Tijdens het weekend is er een aangepaste verkeerssituatie in de Dorpsstraat en aan de bezoekers wordt gevraagd grote tassen en rugzakken thuis te laten.”

Jarige wandelclub de Toekers uit Bunsbeek krijgen eigen wandelpad

Op vrijdag 16 juni werd het Toekerspad door het gemeentebestuur en het bestuur van wandelclub de Toekers uit Bunsbeek ingehuldigd. Schepen Johnny Reweghs (sp.a): “Na advies van de cultuurraad keurde de gemeenteraad onlangs de nieuwe benaming Toekerspad voor de trage weg nummer 99 tussen de Vlaasstraat en de Langveldstraat in deelgemeente Bunsbeek goed. De actieve wandelclub de Toekers vieren dit jaar hun 20-jarig bestaan en vroegen aan de gemeente om een wandelpad in deelgemeente Bunsbeek te vernoemen naar de vereniging.” Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij): “Het gemeentebestuur ging graag in op deze vraag uit erkentelijkheid voor deze dynamische vereniging die al jaren zorgt voor hele wat succesvolle activiteiten die onze gemeente doen bruisen. Als gemeentebestuur gaan we in overleg met de nieuwe cultuur –en erfgoedraad heel wat trage wegen binnenkort nieuwe namen geven. Dit kunnen zowel de historische namen zijn van deze paden, maar ook nieuwe namen van erkentelijke personen of verenigingen uit onze gemeente.”

Eindelijk opnieuw een speeltuin in deelgemeente Attenrode

Jeugdschepen Hilde Holsbeeks en burgemeester Peter Reekmans (beiden Dorpspartij) opende vanavond samen met een delegatie van het gemeentebestuur en de kindergemeenteraad officieel de nieuwe speeltuin in deelgemeente Attenrode. Schepen van dorpskernvernieuwing Kris Vanwinkelen (Dorpspartij): “Bij de heraanleg van het nieuw dorpsplein in Attenrode in het kader van de dorpskernvernieuwing werd er door het gemeentebestuur ook rekening gehouden met de allerjongste inwonertjes. Jaren geleden verdween bij de afbraak van de oude school in Attenrode ook het speeltuintje, waardoor de kinderen van Attenrode nergens nog een publieke speellocatie hadden. Met de opening van de nieuwe speeltuin krijgen ook de jongste inwonertjes van de kleinste deelgemeente opnieuw een eigen aangename speelplaats. Wij zetten als gemeentebestuur hoog in op dorpskernvernieuwing in alle deelgemeenten en hebben hierbij vooral aandacht voor de noden van de jongste en oudste inwoners.” Jeugdschepen Hilde Holsbeeks (Dorpspartij): “Voor de aanleg van de nieuwe speeltuin in Attenrode hebben we de kindergemeenteraad echt een stem gegeven in de keuze van de speeltuigen. Wie beter dan de kinderen zelf weten het best welke speeltuigen het leukste zijn. Momenteel staan ook nog de aanleg van een nieuwe speeltuin op het schooldomein in Glabbeek, vernieuwing van de speeltuigen op het dorpsplein in Bunsbeek en een nieuwe inclusie speeltuin aan de sporthal van Glabbeek op de agenda.”