Uit de gemeentemonitor van het Vlaams Agentschap Binnenlands Bestuur, die vorige week werd bekendgemaakt, blijkt dat 61 procent van de Glabbekenaren vertrouwen heeft in zijn gemeentebestuur. Slechts één gemeente, Vorselaar, scoort beter, met 62 procent. Hoe slaagt het gemeentebestuur van Glabbeek daarin? Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) is bijzonder fier op deze score. “Het onderstreept dat onze inwoners vertrouwen hebben in het beleid”, zegt hij. “Dat vertrouwen is in veel andere gemeenten in de buurt ver te zoeken. In Tienen wordt bijvoorbeeld afgeklopt op amper 19 procent, in Landen op 22 en in Tielt-Winge en Boutersem op 24 procent.” Hij leidt uit de monitorgegevens ook af dat 90 procent van de inwoners graag in de gemeente woont en dat het beleid een grote onderscheiding haalt wat betreft gemeentelijk onderwijs, ontspanningsmogelijkheden, groenvoorzieningen, veiligheidsgevoel en zorgvoorzieningen. Enkel de fietsinfrastructuur is gebuisd met 39 procent. Maar volgens Reekmans komt daarin tegen 2025 verbetering. “We zijn al begonnen met de realisatie van een lokaal fietsroutenetwerk. Dat rode cijfer werken we stelselmatig weg. We hebben de intentie om veilige fietsroutes aan te leggen die de zes Glabbeekse dorpen met elkaar verbinden en die ook aansluiten op routes in de buurgemeenten”, zegt hij.
Dankzij burgemeester
Maar waarom scoort Glabbeek zo goed? Wanneer we op bezoek gaan in de gemeente en het aan de burger vragen, blijkt dat vooral de burgemeester zich op de borst mag kloppen. “Onze burgemeester kent alle dossiers op zijn duimpje”, zegt partijgenoot Ronny Vergeylen. “Hij is populair bij de bevolking. Hij pleegt overleg met jongeren, senioren, arbeiders, bedienden en zelfstandigen als die nood hebben aan iets. Hij brengt mensen bijeen en heeft de eigenschap om als burgemeester van een kleine gemeente groot te zijn in beleidsdaden.” Ook gewezen burgemeester Arsène De Coster (CD&V) bewondert hem om zijn werklust. Andere inwoners wijzen er ook op dat Reekmans erg bereikbaar is: geen enkele telefoon of mail blijft onbeantwoord. ”Hij probeert aan elk probleem een mouw te passen”, klinkt het op straat.
Oppositieraadsleden werpen wel op dat Reekmans nogal vaak ‘cavalier seul’ speelt. Sylvain Burgognons, die in 2018 op de SP.A-lijst stond, stelt dat Reekmans het niet slecht doet, maar dat nagenoeg alles binnen de partij rond hem draait. “Hij voert in gemeenteraden over bijna alles het woord. Schepenen hoor je weinig”, zegt Burgognons. Anita Van Nerum (SamenGroen) heeft gelijkaardige kritiek. “Ik betreur het dat in de gemeenteraden weinig geluisterd wordt naar voorstellen van de oppositie”, zegt ze. “In het Bijzonder Sociaal Comité, waarin ik als oppositieraadslid zit, luistert wel iedereen in alle sereniteit naar iedereen.”
Verkiezingsuitslagen
De groei van de tevredenheid over het beleid loopt eigenlijk parallel met de verkiezingsuitslagen in 2012 en 2018. In grote mate bepaalde de stijgende populariteit van Reekmans het succes van de Dorpspartij. In 2012 behaalde zijn Dorpspartij zes van de zeventien zetels in de gemeenteraad. Een coalitie met de SP.A (2 zetels) en de overstap van Hilde Holsbeeks (verkozen op de CD&V-lijst) leverde een nipte meerderheid op (negen zetels op 17). Reekmans haalde toen 711 voorkeurstemmen. Hij was toen al de kampioen. In 2018 verdubbelde hij dat aantal tot 1.492. Ook de Dorpspartij verdubbelde het aantal zetels van zes tot twaalf. Een volstrekte meerderheid dus, wat bewijst dat de kiezer het beleid wist te waarderen. Een coalitie met de SP.A was niet meer nodig. Bron: Het Nieuwsblad 21 juni 2021