Karin Genoe is de topvrouw van het VIAS Institute (het voormalig Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid), voorzitter van de federale commissie voor verkeersveiligheid, lid van de raad van bestuur van Infrabel (NMBS) en ze was ook al de voorbije 6 jaar voorzitter van de gemeentelijke verkeersraad in Glabbeek. Als gemeentebestuur zijn wij enorm opgetogen dat zij unaniem verkozen werd voor een tweede mandaat als voorzitter van de gemeentelijke verkeersraad. Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij): “Als gemeentebestuur zijn we enorm trots met een straffe madam zoals Karin Genoe als voorzitter van onze gemeentelijke verkeersraad. Want laten we eerlijk zijn er zijn namelijk weinig gemeenten die het geluk hebben dat een inwoner met zoveel expertise op vlak van verkeersveiligheid zich als voorzitter van de gemeentelijke verkeerscommissie wil engageren. Onder haar voorzitterschap werden er de voorbije 6 jaar heel wat initiatieven genomen op vlak van verkeersveiligheid in onze gemeente en zorgde zij samen met gemeenteraadsvoorzitter Simon Vandermeulen dat Glabbeek de eerste gemeente was die het SAVE-label kreeg van de vereniging van ouders van verongelukte kinderen. Als voorzitter van de verkeersraad, wordt zij ook toegevoegd als expert aan de gemeenteraadscommissie mobiliteit en wordt zij ook vast lid van de stuurgroep die de komende maanden een nieuw mobiliteitsplan voor onze gemeente zal opstellen. Op maandag 24 juni 2019 werd de nieuwe gemeentelijke verkeersraad geïnstalleerd, waarin voor het eerst maar liefst 10 geïnteresseerde inwoners met stemrecht in zetelen.”
Nationaal actueel
25/06/19
Burgemeester Glabbeek verzet zich tegen complete ontsporing van de brandweerfactuur
Bij de start van de nieuwe brandweerzone steeg de jaarlijkse gemeentelijke bijdrage voor alle kleinere gemeenten voor de brandweer enorm. De organisatie van de brandweer ging op 1 januari 2015 volledig over van een gemeentelijke organisatie naar een zonaal systeem. Het Koninklijk Besluit over de hulpverleningszones verdeelde België in 34 hulpverleningszones. De dienstverlening zou door deze hervormingen verbeteren, luidde het. Maar na 4 jaar stellen we vast dat de dienstverlening eerder achteruit ging terwijl de brandweerfacturen voor de kleinere gemeenten fors stegen. Voor Glabbeek en vele andere gemeenten in Oost-Brabant steeg de brandweerfactuur begin 2015 met ruim 50%, enkel de steden Leuven en Tienen gingen er bij deze hervorming financieel op vooruit. En momenteel ligt het nieuw meerjarenbeleidsplan 2020-2025 op tafel dat de brandweerfactuur nog eens meer dan 50% doet stijgen. Op amper 10 jaar de werkingsbudgetten voor de brandweer met 100% doen stijgen is compleet van de pot gerukt, onbetaalbaar voor quasi alle kleinere gemeenten in Oost-Brabant en een complete ontsporing van de brandweerwerking door de korpsleiding.
Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij): “Tot 2015 bedroeg de gemeentelijke bijdrage vanuit Glabbeek voor de werking van de brandweer ruim 170.000 euro per jaar. Vandaag betaald de gemeente Glabbeek jaarlijks 255.841 euro als gemeentelijke bijdrage voor de hulpverleningszone Oost-Brabant. En als we de zoneleiding hun nieuw meerjarenbeleidsplan 2020-2025 zouden goedkeuren, dan betalen we vanuit Glabbeek tegen 2025 maar liefst 395.456 euro per jaar als gemeentelijke bijdrage in de werking van de brandweer. De gemeente Glabbeek gaat onder geen beding akkoord met de complete ontsporing van de brandweerfactuur. Wij keuren geen meerjarenbegroting goed die de kosten voor de brandweer (2015: 170.000 euro per jaar) meer dan doet verdubbelen naar 395.456 euro in 2025. Uiteraard moeten we zorgen voor kwalitatieve brandweerdiensten en ziekenwagendiensten met goede opkomsttijden en absolute veiligheid voor onze brandweermannen. De hulpverleningszone Oost-Brabant heeft een korpsleiding van maar liefst 35 officieren die er duidelijk niet in slagen een realistisch, gezond en haalbaar financieel beleid te voeren. Bij het van start gaan van de nieuwe brandweerzone was er een werkingsbudget voorzien van 23 miljoen euro op jaarbasis, als je dan vijf jaar later al jaarlijks een budget van maar liefst 35 miljoen euro vraagt dan schort er iets fundamenteel aan de structuur en de werking. Ik roep al mijn collega-burgemeesters op dit ontspoord meerjarenbeleidsplan weg te stemmen en dringend een doorlichting te doen van de korpsleiding die duidelijk niet meer in staat is een degelijk en gezond beleid te voeren.”
23/06/19
Burgemeester Glabbeek gaat oneerlijke Mobiscore juridisch aanvechten
Met de Mobiscore wil de Vlaamse overheid woningen, die dicht bij openbaar vervoer, scholen, ontspanning, zorg of winkels liggen, aantrekkelijker maken. Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) startte de voorbije dagen online een campagne tegen de Mobiscore op de sociale media en krijgt hiervoor enorm veel steun van inwoners van Glabbeek en de buurgemeenten. Ook de burgemeesters Marc Wijnants van Linter (CD&V) en Theo Francken van Lubbeek (N-VA) steunden Reekmans al publiekelijk in zijn strijd tegen de Mobiscore. Burgemeester Peter Reekmans drijft nu zijn strijd op tegen de Mobiscore die quasi elke woning in de Vlaamse plattelandsgemeenten een slechte en vooral oneerlijke score geeft. Hij laakte vandaag de “rammelende parameters” van de Mobiscore in een debat op het VRT-programma ‘De Zevende Dag’ en kondigde aan de mobiliteitsscore juridisch te gaan aanvechten. De score voor woningen is namelijk volledig afgestemd op de steden en buist quasi elke woning in de plattelandsgemeenten.
Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij): “De parameters voor de berekening van de Mobiscore zijn overduidelijk niet correct en geven enkel goede punten aan woningen in de stad. Maar nog straffer is het feit dat de parameters voor de berekening van de score op het platteland totaal niet correct zijn. De parameter maken geen enkel onderscheid tussen woningen in de kernen van een plattelandsgemeente waar wel goed openbaar vervoer is en heel wat diensten en woningen in het buitengebied waar er amper openbaar vervoer en diensten zijn. Een woning in de kern van onze hoofdgemeente Glabbeek waar het aanbod van openbaar vervoer goed is dankzij een centraal mobipunt met autodelen is en er binnen een straal van 200 meter heel wat diensten en winkels zijn zoals een supermarkt, beenhouwer, bakker, frituur, brasserie, postkantoor en 5 bankfilalen zijn, op vlak van zorg een apotheker, drie huisartsen en een woonzorgcentrum zijn, qua ontspanning een sporthal, een bibliotheek en cultureel centrum is en er op gebied van onderwijs er een grote en moderne school is scoort amper 4,8/10. Een afgelegen woning in deelgemeente Attenrode-Wever waar het aanbod van openbaar vervoer ronduit slecht is en er geen diensten, zorg, onderwijs en amper ontspanning is scoort met 4,7/10 bijna even goed als een woning in de kern. We gaan de komende dagen alle juridische opties onderzoeken en willen dat de Mobiscore in zijn huidige vorm offline gehaald wordt. We hebben hiervoor enkele stevige argumenten omdat deze Mobiscore werd ingevoerd door een minister van een regering in lopende zaken, terwijl nieuw beleid zoals een Mobiscore invoeren duidelijk het begrip van lopende zaken overstijgt. Maar nog belangrijker is dat we de foutieve parameters van de berekeningswijze kunnen bewijzen die duidelijk alle woningen op het platteland in een negatief daglicht stellen, doordat er geen onderscheid gemaakt wordt in de scores van woningen in de kernen en buitengebieden van gemeenten, waardoor gemeenten als Glabbeek duidelijk benadeeld worden. Met ons juridisch initiatief willen we voorkomen dat woningen op het platteland op termijn door de Mobiscore minder waard gaan worden bij verkoop. Want laten we eerlijk zijn, toen de EPC-score die de energiezuinigheid van een woning berekend werd ingevoerd zou die ook geen invloed hebben op de prijs van een woning, maar vandaag is het overduidelijk dat deze energiescore wel mee de prijs van een woning bepaald. Het is als burgemeester mijn plicht om op te komen voor mijn bevolking en ik laat niet toe dat hun eigendom op termijn in waarde zal dalen door een onzorgvuldige en oneerlijke Mobiscore, waarvan de berekeningsmethoden duidelijk heel wat fouten bevatten.”
19/06/19
De Mobiscore: leve het platteland, arm Vlaanderen!
Hoe vlot is een woning bereikbaar met het openbaar vervoer? Zijn er scholen, winkels en ontspanningsmogelijkheden op wandel- of fietsafstand? Of heb je voor alles een wagen nodig? De afweging van al deze criteria leidt tot een Mobiscore op tien. En vanaf deze week kan je met de Mobiscore voor ieder huis in Vlaanderen berekenen hoe duurzaam het gelegen is. Dit plan werd vier jaar geleden al voorgesteld door toenmalig Vlaams minister van Omgeving Joke Schauvliege (CD&V) en werd tegen gehouden door de andere partijen in de Vlaamse regering wegens een te hoog “regelneverij-gehalte". Maar nu de Vlaamse regering in lopende zaken zit, lanceert Vlaams minister ad interim Koen Van den Heuvel nog snel deze Mobiscore.
De Vlaamse Bouwmeester - de man die iedereen in de stad wil laten wonen- is opgetogen met de invoering van deze Mobiscore. Volgens hem is de impact van slecht gelegen woningen op onze ecologische voetafdruk enorm. Maar als je de kaart van de Mobiscore in Vlaanderen op de kaart met die van de luchtkwaliteit in Vlaanderen legt, dan stel je het omgekeerde vast. Het is net ongezond om overal dichtbij te wonen. Dat is trouwens een van de hoofdredenen waarom heel wat Vlamingen liever op het platteland wonen dan in de stad. Maar opmerkelijk in de berekening van deze Mobiscore is vooral dat iedereen die op het échte platteland woont zijn huis blijkbaar slecht gelegen is.
Ik deed eens de moeite om enkele locaties in mijn eigen plattelandsgemeente Glabbeek te analyseren. Ikzelf woon namelijk in de kern van onze gemeente, waar ik op amper 50 meter een bushalte heb met een uitstekende dienstverlening en een Mobipunt met autodelen (het allereerste in een plattelandsgemeente in Vlaanderen). Tegenover mijn deur is er een basisschool, ik heb een huisarts op 20 meter afstand, een woonzorgcentrum op 50 meter en een ziekenhuis op 5 kilometer van mijn deur. En op amper 100 à 250 meter van mijn deur heb ik: een supermarkt, een bakker, een beenhouwer, een brasserie, twee drankenhandels, een apotheker, 5 bankkantoren, een sporthal, een cultuurcentrum, een feestzaal en het gemeentehuis. Toch krijgt mijn perfect gelegen woning een buis als Mobiscore: 4,8/10. Ik deed de test ook voor een woning in de Schoolstraat in onze deelgemeente Bunsbeek, waar eveneens degelijke busverbindingen zijn en ook een school is, maar waar de afstand tot de dienstverlening in de kern van ons dorp op ongeveer 2 kilometer afstand ligt. Deze woning krijgt een score van 4,9/10. Raar maar waar: hoe verder de afstand van heel wat diensten, des te beter de Mobiscore in mijn gemeente.
Als derde test berekende ik de score van een woning in onze deelgemeente Attenrode-Wever waar er quasi geen aanbod is voor openbaar vervoer en waar de inwoners al gauw op 3 kilometer wonen van de dienstverlening in de kern van onze gemeente. Deze woning krijgt 4,7/10.Enkel deze vergelijking in mijn eigen gemeente leert me al snel dat een van de belangrijkste parameters zoals openbaar vervoer blijkbaar nauwelijks invloed heeft op de Mobiscore. Een woning in een deelgemeente waar amper een bus rijdt scoort namelijk bijna even goed als een woning in de kern van onze hoofdgemeente waar er ieder uur een bus passeert. Deze Mobiscore is dus compleet waardeloos is en vooral een zoveelste aanval op het platteland. Sterker nog is dat woningen in eenzelfde gemeente die slechter scoren voor de parameters nabijheid van onderwijs, winkels, diensten, gezondheid en ontspanning zelfs vergelijkbare of betere scores krijgen.
Mijn gemeente Glabbeek ging onlangs een verzustering aan met de gemeente Middelkerke, waar mijn goede vriend en collega Jean-Marie Dedecker burgemeester is. Hij woont heel afgelegen in polders in zijn deelgemeente Slijpe waar er helemaal geen aanbod van openbaar vervoer en diensten is. Toch krijgt zijn woning een score van 4,7/10. Mijn woning in de kern van een bruisende gemeente met heel wat dienstverlening en een perfect mobiliteitsaanbod scoort met 4,8/10 dus even slecht als een afgelegen woning in de polders waar geen enkel aanbod is en die 4,7/10 krijgt. Als burgemeester met enig gezond verstand stel ik me daarom heel ernstige vragen bij de ernst van deze Mobiscore. De berekening van de Mobiscore rammelt onmiskenbaar langs alle kanten en is compleet waardeloos. Dit initiatief getuigt bovendien van een enorm vergaande bemoeizucht van een falende overheid. Eerst zorgden jarenlange besparingen in het openbaar vervoer ervoor dat er in sommige dorpen nog amper bussen rijden. Vervolgens zegt men nu vanuit de Wetstraat tegen bewoners van plattelandsgemeenten die slecht bereikbaar zijn met het openbaar vervoer: uw woning ligt op de verkeerde plaats.
De uitvinder van deze waardeloze Mobiscore vindt overduidelijk dat het aanbod voor openbaar vervoer goed is, maar is blijkbaar vanuit zijn ivoren toren gaan geloven dat de mensen op de verkeerde plaats wonen. Arm Vlaanderen! De Mobiscore is vooral een zoveelste instrument in de grote centralisatiecampagne van de uittredende Vlaamse regering, waarbij de enige betrachting is om wonen op het platteland enorm duur te maken en het platteland op termijn letterlijk te laten leeglopen.
Ik blijf mij als burgemeester van een gezonde, groene, gezellige en bruisende plattelandsgemeente verzetten tegen elke aanval op het platteland. Mijn inwoners en ikzelf wonen namelijk enorm graag in onze Dorpstraten en laten ons niet door een legertje wereldvreemde politici uit de Wetstraat verjagen. Leve het platteland!
De auteur van deze opinie is Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek, nationaal ondervoorzitter LDD en gewezen fractievoorzitter in het Vlaams Parlement.
16/06/19
Glabbeek en Middelkerke zijn officieel verbroederd/verzusterd
De gemeenteraden van Glabbeek en Middelkerke keurden de verbroedering/verzustering tussen beide gemeenten begin dit jaar al goed. En op zaterdag 15 juni 2019 werd deze unieke jumelage tussen onze twee gemeenten officieel ondertekend op het gemeentehuis van Middelkerke. In aanwezigheid van de schepencolleges van beide gemeenten ondertekenden burgemeesters Jean-Marie Dedecker en Peter Reekmans samen met de bevoegde schepenen Hans Hendrickx en Tom Dedecker het jumelagecharter, waarin beide gemeenten zich engageren om op heel wat domeinen te gaan samenwerken. Op 18 augustus wordt Middelkerke al voor een dag “Glabbeek aan Zee” en organiseert de gemeente een daguitstap met de autobus naar onze zustergemeente, waar alle inwoners voor 10 euro kunnen aan deelnemen (inschrijven via de gemeente).
10/06/19
Opinie: Het belastinggeld van de inwoners moet opnieuw dienen voor de kerntaken van alle gemeenten
Niet alleen op sociale media, maar ook in vele Dorpstraten hoor je meer en meer gemor van inwoners in vele gemeenten. Nadat de Wetstraatpartijen er al jaren een boeltje van maken, moet je niet verbaast zijn dat ook heel wat lokale filialen van deze partijen in vele gemeenten ook meer en meer de weg kwijt zijn. Vooral gemeenten die dan nog eens bestuurd worden door een bonte coalitie van meerdere partijen slagen er amper nog in te zorgen voor tevreden inwoners. Vanwaar komt die stijgende onvrede van heel wat mensen in vele gemeenten? Inwoners zijn het vooral beu om heel wat belastingen te moeten betalen voor een lokaal beleid dat wel bezig is met heel wat zottigheden, terwijl duidelijk de kerntaken van gemeentelijke dienstverlening op heel wat plaatsen vergeten worden of stiefmoederlijk behandeld worden. Want draai of keer het hoe je wil, voor alle mensen in de Dorpsstraten zijn een propere en veilige gemeente namelijk veel belangrijker dan vele politici vandaag denken. Zelfs in het oude Rome onderschatte men het belang van een propere en veilige stad niet. De oplossing is daarom heel eenvoudig: het belastinggeld van de inwoners moet opnieuw in elke gemeente van Vlaanderen dienen voor een dienstverlening op maat van elke gemeente waarbij de absolute kerntaken een propere en veilige gemeente zijn.
Een propere gemeente
Op de sociale media kan je er zelfs geen dag meer naast kijken, de kritiek op niet propere straten, pleinen en kerkhoven blijft toenemen. De meeste politici komen met hun repliek vandaag nog steeds niet verder dan de reden hiervan te blijven steken op het feit dat er geen sproeistoffen meer mogen gebruikt worden in de strijd tegen onkruid. Sinds 2015 is het inderdaad door Europa verboden om als gemeente nog sproeistoffen te gebruiken voor de bestrijding van onkruid. Gemeentebesturen die sinds dit verbod in alternatieven investeerden hebben vandaag geen probleem meer met onkruidbestrijding, in gemeenten die de voorbije 5 jaar amper investeerden hierin blijft dit onkruidprobleem inderdaad weelderig tieren. En vooral het onkruid op kerkhoven in vele gemeente maakt inwoners pas echt kwaad. En terecht, want investeren in een mooie en propere laatste rustplaats van onze dierbare overledenen is nu eenmaal een vorm van absoluut respect. Onder het motto voor een beter klimaat geven bepaalde provinciebesturen subsidies aan gemeenten die hun begraafplaatsen willen vergroenen. Dit klinkt natuurlijk allemaal heel mooi als je als gemeente ook investeert in materiaal om deze groene kerkhoven te onderhouden, wat duidelijk op vele plaatsen niet gebeurd. In mijn gemeente gaan we bewust niet mee in deze groene hype, maar zijn we wel begaan met het klimaat. Wij zijn trouwens één van de weinige gemeenten in Vlaanderen die tegen 2020 maar liefst 20 hectare nieuw bos zullen aangeplant hebben en al onze gemeentelijke gebouwen volledig asbestvrij hebben gemaakt en duurzaam energiezuinig zullen gemaakt hebben. En voor het onderhoud van onze kerkhoven investeerden we de voorbije 5 jaar in heel wat nieuw materiaal en trokken wij de juiste subsidies aan voor groenjobs, waarmee we de kostprijs van het onderhoud van de kerkhoven door een sociaal economiebedrijf voor maar liefst 50% financieren met Vlaamse subsidies. Een ander probleem in vele gemeenten is de toename van zwerfvuil en sluikstorten. Uiteraard is dit voornamelijk een probleem dat ontstaat door de mentaliteit van heel wat mensen, maar het is ook vaak een probleem van centen. Op een ogenblik dat je het probleem amper nog onder controle krijgt in Vlaanderen zijn sommige gemeentebesturen bezig om de afvalprijzen in de containerparken te verdubbelen tot verviervoudigen om onder het groene motto “de vervuiler betaald” extra geld in de gemeentekassen te krijgen. Dan moet je inderdaad niet verbaast zijn dat het probleem nog erger wordt.
Een veilige gemeente
De tweede absolute kerntaak van een gemeente is investeren in een lokale samenleving waar inwoners zich veilig voelen. Dat bereik je enkel met een kordaat veiligheidsbeleid dat gedragen wordt door de inwoners. Dit bereik je enkel met voldoende politiepatrouilles en preventieve anti-inbraakacties en controles waarbij tijd, plaats en omstandigheden met voldoende pakkans voor meer verkeersveiligheid zorgen. ANPR camera’s kunnen hierin een belangrijke rol spelen op bepaalde onveilige locaties, stads- en dorpskernen en schoolomgevingen. Maar met snelheidscontroles in een zone 30 aan schoolomgevingen tijdens schoolvakanties zoals in bepaalde gemeenten regelmatig gebeuren neem je onmiddellijk elk draagvlak weg bij de bevolking. Nog zo een nieuw fenomeen is het misbruiken van ANPR camera’s door bepaalde gemeenten in hun strijd tegen sluikverkeer. Als politici sus je hiermee wel de bewoners van een bepaalde straat of wijk, maar verplaats je gewoon het probleem naar een aanpalende straat of buurgemeente. Een goed mobiliteitsbeleid kan je als gemeente enkel voeren met een mobiliteitsplan op maat van de gemeente waarbij je inwoners over de algemene principes inspraak geeft. Maar je moet waakzaam zijn met burgerparticipatie, zodat deze oprecht het algemeen belang blijft dienen en niet het eigen individualisme waarbij iedereen nog enkel bezig is met de veiligheid voor hun eigen deur. Want ongebreidelde burgerparticipatie draait vaak uit op egoïsme. Daarom geven we in mijn gemeente enorm veel inspraak op voorwaarde dat de voorstellen over bijvoorbeeld een veiligere straat gedragen worden door een overduidelijke meerderheid van bewoners uit die straat. Veel te veel politici bedienen vandaag graag enkelingen en beloven uit politiek gewin in elke straat snelheidsremmers, camera’s of een voet- of fietspad. Met zulks populistisch beleid op maat van inwoners die het hardste roepen bereik je net het tegenovergestelde effect en ga je de financiële middelen net compleet verkeerd investeren.
Hoe komt het dat sommige gemeenten niet meer slagen in hun kerntaken?
Daar is maar één antwoord op, een latent gebrek aan inhoudelijke visie op lange termijn en een ad hoc beleid waarbij de verkeerde prioriteiten gelegd worden. De krijtlijnen en prioriteiten van een beleid zouden moeten uitgewerkt staan in een financieel berekend verkiezingsprogramma, dit zou net zoals de kandidatenlijst verplicht moeten worden voor elke partij bij elke verkiezing. De meeste partijen slagen er amper nog in om een uitgewerkt verkiezingsprogramma op papier te krijgen, laat staan op voorhand te berekenen wat hun plannen na de verkiezingen zullen kosten. Met het nieuwe fenomeen van burgerparticipatie slagen heel wat gemeentebesturen er vandaag nog in hun gebrek aan visie te maskeren, maar eens men met het beleid niet meer slaagt in het verzorgen van de kerntaken wordt dit ballonnetje namelijk heel snel doorprikt door de inwoners.
Waar gaat al dat belastinggeld van de inwoners dan wel naartoe?
Heel wat gemeentebesturen leerden dus niet van de Romeinen hoe belangrijk een propere en veilige gemeente wel is. Maar kennen wel als de beste het fenomeen van brood en spelen dat in het oude Rome ontstond om de bevolking te paaien. Een bruisende gemeente met brood en spelen werkt vandaag alleen nog als je uiteraard de kerntaken niet uit het oog verliest en er hiervoor financiële marge is. Enkel met veel geld te pompen in peperdure imagocampagnes en vertier krijg je vandaag net een omgekeerd effect in vele gemeenten die de inwoners ronduit kwaad maken omdat er letterlijk en figuurlijk met hun belastinggeld erop los gesmodderd wordt. Tegenwoordig stellen ook veel gemeenten veel te snel voor alles en nog wat een studiebureau aan. In mijn gemeente werken we enkel nog voor heel grote projecten met een studiebureau, maar voor pakweg de aanleg van een nieuwe straat of de renovatie van een gemeentelijk gebouw trachten we bewust deze enorme kosten te vermijden. Er zijn zelfs gemeenten die voor de vervanging van pakweg het sanitair op een gemeentehuis een studiebureel aanstellen, alsof elke inwoner die zijn badkamer gaat vernieuwen een architect onder de arm neemt. Wat is namelijk dan nog de job van de burgemeester, schepenen en gemeenteambtenaren als je toch alles extern uitbesteed.
De mensen zijn niet dom
De reden dat ik deze opinie schreef is een antwoord op de toenemende onvrede van heel wat mensen die ik dagelijks te horen en op sociale media te lezen krijg. Als politici in de Dorpsstraat de komende jaren niet opnieuw meer gezond verstand gaan gebruiken en met hun beleid niet terugkeren naar de kerntaken van gemeentelijke dienstverlening, moet men niet verschieten dat de kiezer binnenkort ook zijn middelvinger uitsteekt naar de partijen in de Dorpsstraten. Want de mensen zijn het niet beu te moeten betalen voor gemeentelijke dienstverlening, maar zijn het wel beu dat hun belastinggeld verkeerd gebruikt wordt door partijen die er niet in slagen een doordacht beleid met de juiste prioriteiten als goede huisvader/moeder te voeren. In mijn gemeente besturen we vandaag met een lokale Dorpspartij met een volstrekte meerderheid van 12 op 17 zetels in de gemeenteraad. We kregen deze beloning van de kiezer na 6 jaar hard werken en de absolute kerntaken van onze gemeentelijke dienstverlening niet uit het oog te verliezen. Dit konden we enkel door met financieel berekende verkiezingsprogramma’s naar de kiezer te trekken. Want je moet namelijk niet de weken en maanden na de verkiezingen gaan brainstormen hoe je uw gemeente wil besturen, maar dat moet je doen voor men zichzelf kandidaat stelt.
De auteur van deze opinie is Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek, gewezen volksvertegenwoordiger en fractievoorzitter in het Vlaams Parlement
20/02/19
19/02/19
Bouw nieuwe gezondheidscampus Glabbeek gaat nog dit jaar van start
De initiatiefnemers voor de nieuwe gezondheidscampus verwerven op 28 februari 2019 van het autonoom gemeentebedrijf AGB Glabbeek 1.5 hectare van het gemeentelijk domein langs de Steenbergstraat in Glabbeek (in totaal 3.2 hectare groot) dat ingekleurd is als openbaar nut. De ligging centraal in het Hageland midden de ziekenhuizen binnen de nieuwe zorgregio, de landelijke rust in het groen en een perfecte locatie van 1,5 hectare op het gemeentelijk domein gaven de doorslag bij de keuze voor Glabbeek. De groep die de nieuwe gezondheidscampus zal uitbaten is Salvator welzijnscentra en partners uit Hasselt. Deze groep achter initiatiefnemer Rudy Mathues is al van start gegaan met de bouw van een gezondheidscampus in Halen, dan volgt Glabbeek en daarna Vilvoorde. Het was burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) die er in 2018 in slaagde om dit nieuw zorgpark naar Glabbeek te halen.
Timing
Na de verwerving van de gronden wil de groep nog dit jaar voor het bouwverlof de bouwaanvraag indienen. En na het verwerven van de bouwvergunning zal men onmiddellijk na het bouwerverlof de twee oude legerloodsen die op het terrein staan afbreken zodat nog voor het einde van het jaar de grondwerken van start kunnen gaan. Het zorgpark met gezondheidscampus zal gebouw worden in 2 fases: fase 1 omvat het gezondheidscentrum en 60 verblijfseenheden en fase 2 omvat nog eens 80 verblijfseenheden. Met fase 1 wil men van start gaan begin 2020 en de duurtijd van de volledige bouw is geraamd op 14 maanden zodat de nieuwe gezondheidscampus medium 2021 de deuren kan openen. De gezondheidscampus zal in totaal 140 verblijfeenheden krijgen voor tijdelijk verblijf en begeleid wonen. Het gezondheidscentrum in het hoofdgebouw vooraan omvat onder andere een bewegingscentrum, gehoorcentrum, oogkliniek, medische diensten, een verpleegpost, een wondzorgcentrum, een medische hulpmiddelenwinkel, een sociaal restaurant en brasserie.
Burgemeester Peter Reekmans: “Een zorgpark zoals deze nieuwe gezondheidscampus past ruimtelijk perfect op het gemeentelijk domein dat in een gebied voor gemeenschapsvoorzieningen en openbare nutsvoorzieningen ligt, en is bovendien een absolute meerwaarde voor de regio maar ook voor Glabbeek zelf. Want naast de 60-tal bedden die voorziet in het tijdelijk verblijf van personen met een zorgnood tussen ziekenhuisopname en overgang naar de thuisomgeving, zullen er ook begeleid wonen (80 verblijfseenheden) en gerelateerde diensten zoals dagopvang voor ouderen, revalidatie en medische verzorging op deze nieuwe campus aangeboden worden. Na Hasselt en Halen is Glabbeek de derde gemeente in Vlaanderen die binnenkort zo een gezondheidscampus zal krijgen. Nadat we eerder al de bouw van een nieuw woonzorgcentrum en serviceflats mogelijk maakten, realiseren we met deze nieuwe medische campus nu ook de laatste ontbrekende schakel in ons gemeentelijk zorgaanbod. Op amper enkele jaren tijd realiseren we als gemeentebestuur voor onze senioren een compleet professioneel zorgaanbod dat in ons dorp jarenlang ontbrak en door de stijgende vergrijzing vandaag meer dan ooit nodig is. Het dossier liep enige vertraging op door een zoveelste klacht op rij van oppositiepartij Samen Groen tegen de afschaffingsprocedure van een jarenlang verdwenen trage weg die door het oude militair domein liep. Maar ik ben blij dat ook alweer deze klacht verworpen werd door de hogere overheid en het dossier toch nog dit jaar van start kan gaan.”
