Het zesde leerjaar van de gemeenteschool Glabbeek ging op maandag 4 juni 2018 op bezoek in de Wetstraat in Brussel. Zij werden er gegidst door hun burgemeester Peter Reekmans die er als voormalig Vlaams Parlementslid zijn weg kent. Zij kregen een rondleiding in het Vlaams Parlement, de Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Senaat. En naast een uiteenzetting over democratie en de werking van het parlement mochten zij zelf als educatief spel een voorstel van resolutie uitwerken, verdedigen en stemmen. Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij): "Ik hecht veel belang aan educatie voor kinderen en jongeren over democratie en burgerschap. Want met burgerzin word je niet geboren, maar kan en moet je leren.”
Vlaams Parlement
5/06/18
16/12/17
Burgemeester Peter Reekmans haalde met zijn nieuwe boek zelfs een artikel in de Amerikaanse krant The New York Times
The New York Times (DEC. 12, 2017) Belgium’s Lavish Energy Use Sheds Light on More Than Just Its Roads
BRUSSELS — When an astronaut took nighttime pictures of Europe from the International Space Station this year, one nation stood out far below on the twinkling surface of the earth: Belgium. It is the only country in Europe to keep nearly all of its 2.2 million streetlights on through the night, making it a world leader in light pollution, and easily identifiable even from space. The phenomenon has been a source of ridicule and humor in Belgium for decades. But since the images were published in May, some have also begun to ask a simple but tough question: Why? “If that’s what it looks like, we still have a long way to go in terms of sustainable development,” one commenter, Valy Liégois, wrote on the astronaut’s Facebook page. “What purpose does it serve to illuminate at full power?” The official explanation is that it helps road safety and provides security. But critics doubt this and say the phenomenon sheds light not only on Belgium’s roads but also on a mutually profitable relationship among its politicians, electricity distributors and main energy supplier, Electrabel.
Belgium’s system rewards local politicians for keeping the bulbs blazing, said Peter Reekmans, speaking from his experience as the mayor of the town of Glabbeek. Streetlight consumption translates into profits for electricity producers, distributors and the state, he said. The profits of electricity distribution companies are paid out “in dividends to the local municipalities that own shares in them, and in salaries and stipends to the local politicians who sit on their oversight boards,” he explained. The system has “built-in conflicts of interest” for local politicians deciding on energy policy, including about streetlights, he said. “It also makes politics in Belgium quite a profitable profession.” Mr. Reekmans recently published a book exposing hundreds of obscure government structures involved in what he calls “ethically dubious decision-making.” He estimates that about 10,000 remunerated seats on the governing boards of public utility companies — not only in the energy sector — are occupied by local politicians. “With seven governments, six parliaments, 10 provincial governments, 589 municipalities and hundreds of public utility companies, the state has grown so complex that many shady government structures have remained hidden for a very long time,” he said.
13/12/17
Het boek “De Vlaamse Ziekte” van Peter Reekmans krijgt zelfs aandacht in de krant The New York Times
Het boek “De Vlaamse Ziekte” waarin burgemeester Peter Reekmans het web van de intercommunales in kaart bracht krijgt steeds meer aandacht. Nadat de krant Het Laatste Nieuws al een unieke voorpublicatie van dit nieuwe boek bracht kreeg het ook dit weekend ruim aandacht op Kanaal Z in het programma Z Talk waarin de auteur Peter Reekmans te gast was bij Guy Polspoel. Maar intussen heeft ook de buitenlandse pers dit boek en het probleem van de intercommunales opgemerkt. Nadat eerder de Nederlandse Volkskrant al een uitgebreide reportage bracht, verscheen er vandaag zelfs een artikel in de Amerikaanse krant The New York Times. In het buitenland kent men trouwens geen structuren zoals intercommunales en kijkt men vreemd op naar de wildgroei van politieke structuren en mandaten in ons land. Klik op de link om het artikel in The New York Times te lezen: https://mobile.nytimes.com/2017/12/12/world/europe/belgium-electricity.html
9/12/17
17/10/17
14/10/17
Burgemeester Peter Reekmans ging in debat over energie op economisch congres businessclub regio Tienen
Burgemeester Peter Reekmans van Glabbeek ging op donderdag 12 oktober 2017 in debat over energie met Vlaams energieminister Bart Tommelein en vertegenwoordigers van Belwind, EDF/Luminus en Greenfever op het economisch congres van de businessclub regio Tienen. Dat Peter Reekmans lid van het debatpanel was is natuurlijk geen toeval. Hij was lid van de commissie energie van het Vlaams Parlement en in zijn boek de Vlaamse Ziekte dat recent verscheen bracht hij voor het eerst het web van de intercommunales in kaart. En hij toont in dit boek de enorme invloed van de intercommunales op de gigantische stijgingen van de energiefactuur de voorbije jaren aan. Omdat energie een zeer technische materie is weten heel wat mensen vaak niet hoe het komt dat de energiefactuur vandaag duurder dan ooit tevoren is en ons land vandaag absoluut niet klaar is voor de toekomst op vlak van onze energiebevoorrading. Het interessante debat werd geleid voor VRT-journaliste Linda De Win van Villa Politica. En het talrijk opgekomen publiek van ondernemers uit de regio zag een enorm sterke debater Reekmans aan het werk, die naast een grote dossierkennis tenminste ook op een begrijpbare manier een moeilijke materie zoals energie kan uitleggen.
30/09/17
21/09/17
Burgemeester Glabbeek presenteert nieuwe boek in bomvolle GC De Roos
Op woensdagavond 20 september 2017 ging de boekvoorstelling van het tweede boek van burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) door in Glabbeek. Bijna 300 aanwezigen kwamen in een bomvolle GC De Roos luisteren naar de auteur, Prof. Dr. Hendrik Vuye (professor staatsrecht en V-parlementslid) en partijvoorzitter John Crombez van sp.a. Onder het talrijk opgekomen publiek heel wat inwoner van Glabbeek maar ook academici, journalisten en meerdere politici uit de regio. Zij kwamen er luisteren naar een bevlogen burgemeester Peter Reekmans die met zijn nieuwe boek “De Vlaamse Ziekte” niet alleen voor de eerste keer het web van de intercommunales blootlegt, maar die vooral een debat wil opstarten voor een grondige interne Vlaamse staatshervorming met minder structuren waardoor opnieuw basisbehoeften voor de mensen zoals energie, water, afval, … betaalbaarder worden voor iedereen. In John Crombez van sp.a en Prof. Dr Handrik Vuye heeft hij alvast twee bondgenoten gevonden hiervoor. Inwoners van Glabbeek zagen hun dorp onder zijn leiding de voorbije jaren al groeien en bloeien, maar Reekmans bewijst met dit boek vooral dat hij een politieke sterkhouder is die doet waarvoor hij is verkozen: nl. de belangen van de mensen behartigen.
Na zijn boek Dorpstraat-Wetstraat bewijst burgemeester Peter Reekmans van Glabbeek met zijn tweede boek “De Vlaamse ziekte” opnieuw dat hij als burgemeester de partijpolitiek en de gemeentegrenzen overstijgt voor een beter beleid voor de Vlamingen. Hij was het eerste parlementslid die de scheefgetrokken situatie van de intercommunales al in 2009 op de agenda van het Vlaams Parlement durfde te plaatsen, lang voor de talrijke schandalen begin 2017 pas de pers haalden. Hij toont in zijn boek vooral aan welke verpletterende verantwoordelijkheid de intercommunales hebben in de gigantische stijgingen van de prijzen voor basisbehoeften zoals energie, water en afval. Eind de jaren ’70 ontstond intergemeentelijke samenwerking waarbij de gemeenten de krachten net bundelde met als doel betaalbaardere basisbehoeften en dienstverlening voor hun inwoners tot stand te brengen. De wildgroei van deze intercommunale structuren de voorbije 40 jaar zorgen dat vandaag het omgekeerde waar is, de basisbehoeften werden door deze structuren net duurder dan ooit gemaakt. Het boek brengt voor het eerst alle (semi-)intercommunales per sector in kaart en geeft een duidelijk beeld van de verdoken gemeentebelastingen, de constructies om de wet op de overheidsopdrachten te omzeilen en de buitenbalansstructuren via de intercommunales.
Het boek de Vlaamse Ziekte (210 pag. – 19,95 euro) is vanaf vrijdag te koop in de boekhandel of via www.doorbraakboeken.be.
16/09/17
Dubbelinterview Peter Reekmans en John Crombez in de weekendkrant van Het Laatste Nieuws
'Bien étonnés de se trouver ensemble.' LDD'er Peter Reekmans schrijft een boek waarin hij de wildgroei aan intercommunales neerzet als 'De Vlaamse ziekte' en het voorwoord wordt geleverd door de baas van de partij die vol in de wind stond: John Crombez (sp.a). “Dit gaat niet over links of rechts. Als de politiek zichzelf niet herdenkt, zijn we het vertrouwen van de burger helemaal kwijt.”
13/09/17
Tijd voor een interne Vlaamse staatshervorming
Exclusieve voorpublicatie uit De Vlaamse ziekte: Volgende week verschijnt het boek De Vlaamse ziekte van Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek en nationaal ondervoorzitter van LDD, waarin hij voor het eerst het web van de intercommunales in kaart brengt. Reekmans en Hendrik Vuye (federaal V-Kamerlid en hoogleraar Staatsrecht) die het voorwoord schreef, pleiten resoluut voor een interne Vlaamse staatshervorming.
Provincies en intercommunales zijn al 40 jaar taaie tantes
In 1978 werd het Egmontpact ten grave gedragen en klassiek stelt men dat dit pact is afgevoerd omwille van de slechte regeling voor Brussel en de Vlaamse Rand. Soms leest men dat de machtsstrijd tussen Wilfried Martens en Leo Tindemans het pact heeft gekelderd. Maar het belangrijkste element dat leidt tot de onthoofding van het Egmontpact heeft te maken met de provincies en de intercommunales.
De provincies en de intercommunales zijn op dat moment traditionele machtsbasissen van de CVP. In de politiek gaat het om macht, een machtsbasis bouwt men dus niet snel af. Door de provincieraden af te schaffen en de proportionele vertegenwoordiging in te voeren in de subgewesten – die de taken van intercommunales overnemen – wordt de machtskern van de CVP ontmanteld. Daarom werden volgens Volksunie-voorzitter Hugo Schiltz de Kamer- en Senaatsfractie van de CVP gemobiliseerd om Egmont te kelderen. Ook christendemocraat Jean-Luc Dehaene zal vele jaren na de teloorgang van het pact schrijven dat de hervorming van de Senaat en de afschaffing van de provincies voor veel weerstand zorgt. Dit toont aan dat provincies en intercommunales taaie tantes zijn. We zijn nu 40 jaar later en in tegenstelling tot wat men vaak denkt is het Egmontpact nooit echt afgevoerd. Belangrijke delen van het pact werden gerealiseerd bij de lange reeks staatshervormingen die volgen. Maar de overlevenden zijn: de provincies en de intercommunales die al jaren bewust in het verborgene bleven.
Doen we wat we zelf doen in Vlaanderen wel beter?
Macht in het verborgene ligt aan de basis van de scheefgetrokken situaties die sinds begin dit jaar het ene schandaal na het andere binnen de intercommunales naar boven bracht. Deze problematiek installeerde de Vlaamse ziekte binnen onze Vlaamse staatsstructuren, terwijl de staatshervormingen net moesten zorgen voor een beter staatsbestel. ‘Wat we zelf doen, doen we beter’, in Vlaanderen zijn woorden die worden toegeschreven aan Gaston Geens, de eerste minister-president van Vlaanderen. Maar Geens heeft destijds iets anders gezegd: ‘Wij zullen moeten bewijzen dat wij wat we zelf doen in Vlaanderen, beter doen’.
Een andere politiek in Vlaanderen is wel degelijk mogelijk. Maar dat bewijs moet nog steeds geleverd worden. Het zal niet volstaan om België uit te kleden met een definitieve staatshervorming. We zullen ook Vlaanderen helemaal anders moeten aankleden. Belgische staatshervormingen volstaan niet, er zal ook een interne Vlaamse staatsvorming moeten komen.
Dit bereiken we niet door de provincies halfslachtig te hervormen en in te zetten op vrijwillige of gedwongen fusies van gemeenten. Neen, dit bereiken we door een grondige interne Vlaamse staatshervorming waarin heel wat niveaus tussen Vlaanderen en de lokale besturen op de schop gaan. Zelfs in Wallonië staat men hier vandaag verder mee dan wij. In het nieuwe Waalse regeerakkoord doet met de aanzet om het politieke niveau van de provincies en een 20-tal intercommunales te doen verdwijnen.
In Vlaanderen geraken we na het uitbreken van de problematiek van de intercommunales niet verder dan enkele mandaten te schrappen en een schijnfusie van Eandis en Infrax die de consument amper een besparing van de distributiekosten van 3% op zijn energiefactuur zal opbrengen, terwijl deze zelfde intercommunales de voorbije vier jaar deze kosten met 152% deden stijgen. Zulke voorstellen kan je nog amper ernstig noemen en is reinste paniekvoetbal van de huidige regeringspartijen die trachten hun gezicht te redden en hopen dat de intercommunalenstorm snel zal overwaaien.
Wat we nodig hebben om onze gemeenten te verstevigen in een sterk Vlaanderen zijn tussenniveaus van intergemeentelijke samenwerking die door schaalvergroting een meerwaarde hebben voor de Vlamingen. We moeten bewijzen dat wat we zelf doen, ook beter doen. Dit kan enkel nog door een grondige interne Vlaamse staatshervorming. Vermits de grootste Vlaamse partij N-VA door de intercommunales niet alleen de vierde traditionele partij van Vlaanderen werd, maar nu ook nog eens het confederalisme enkel uit plat electoraal gewin opnieuw voor jaren in de diepvries wil stoppen, heeft men misschien wel tijd voor deze interne Vlaamse staatshervorming.
De auteur van deze opinie is Peter Reekmans (burgemeester van Glabbeek, nationaal ondervoorzitter van LDD en auteur van de Vlaamse Ziekte)
De Vlaamse Ziekte het nieuwe boek van Peter Reekmans verschijnt op 20 september 2017 bij Doorbraakboeken.
