:: Peter Reekmans :: Burgemeester van Glabbeek ::

Burgemeester Glabbeek: “Kleinere gemeenten alweer de dupe van hervormingsplannen De Lijn”

Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) van Glabbeek is niet te spreken over de geplande hervorming bij vervoersmaatschappij De Lijn die bevoegd Vlaams minister Ben Weyts (N-VA) gaat doorvoeren. In deze hervormingsplannen wil men gaan naar een vervoer in laagjes waarbij passagiers via allerlei vervoersmodi en via overstappen op de grote buslijnen moeten geraken. Burgemeester Peter Reekmans: “Glabbeek bestaat uit de deelgemeenten Glabbeek-Zuurbemde, Bunsbeek, Kapellen en Attenrode-Wever. Vandaag zijn we enorm tevreden over het aanbod van De Lijn op de steenweg N29 in Glabbeek, Bunsbeek en Kapellen. Maar in de kernen van bv. Attenrode-Wever is het aanbod al jaren ronduit slecht. Intussen vraag ik al 4 jaar aan De Lijn om het uitgebreid aanbod op de steenweg iets te verminderen en met deze middelen het aanbod in Attenrode-Wever ietsjes te verhogen. Het enige wat ik sinds 2013 van De Lijn te horen kreeg was dat men verleden jaar extra buslijnen in Bunsbeek-centrum schrapte. Door ons protest konden we enkel nog bekomen dat de schoolbussen in Bunsbeek-centrum behouden bleven, alle andere bussen stoppen vandaag enkel nog op de steenweg. Nochtans betalen ouders van schoolgaande kinderen in elke deelgemeente of die nu meer of minder bereikbaar is evenveel voor een Buzzy Pass.”

Burgemeester Peter Reekmans: “Via de hervorming wil men o.a. met belbussen, deelsystemen voor fietsen, taxicheques, … passagiers naar de hoofdlijnen brengen. Dat verkeersdeskundigen de Vlaamse overheid al langer waarschuwen dat dit geplande systeem een grote drempel is voor (potentiële) reizigers krijgt bij de minister duidelijk geen enkel gehoor. Deze hervorming is gewoon een platte politieke besparingsoperatie zonder enige visie die nog meer de kleinere dorpen in de kou zal zetten. Als je dan weet dat er een N-VA-minister is die absoluut fusies van gemeenten wil invoeren waarbij de afstand tot het gemeentehuis nog verder van de deelgemeenten dan vandaag zal komen te liggen en tegelijk er een andere N-VA-minister vandaag bezig is met het totaal onbereikbaar maken van al deze kleine deelgemeenten, dan ga je toch echt twijfelen aan de bekwaamheid van deze mensen.

Ook de vijf huidige provinciale afdelingen van De Lijn worden in het hervormingsplan opgedeeld in negentien ‘vervoersregio’s. Daarin komen vertegenwoordigers van De Lijn, de afdeling Wegen en Verkeer, het departement Mobiliteit, de federale instanties NMBS en Infrabel en de burgemeesters van alle steden en gemeenten in die regio. Burgemeester Peter Reekmans: “Eerst bespaard men intussen al jaren op het aanbod in de kleinere gemeenten waardoor er vandaag amper nog bussen rijden door de kernen van de kleinere dorpen en dan mag de burgemeester mee aan tafel schuiven om over het aanbod in zijn gemeente te spreken zonder dat er hiervoor extra geld moet verwacht worden. Dit zal in de praktijk dus leiden dat op termijn de kleinere gemeenten alweer extra geld zullen mogen ophoesten voor een zoveelste Vlaamse besparingsmaatregel, waarbij men de factuur gewoon doorschuift naar de gemeenten en men dan politiek tracht te verkopen als meer bevoegdheden voor de lokale besturen.”

Win één van de gratis exemplaren van het nieuwe boek van burgemeester Peter Reekmans (enkel voor inwoners van Glabbeek)!

Voor de inwoners van Glabbeek organiseert de Dorpspartij een wedstrijd waarbij er 100 gratis exemplaren van het nieuwe boek “De Vlaamse Ziekte” van burgemeester Peter Reekmans zullen verloot worden. Deelnemen kan online via de link op de website www.dorpspartij.be.

Na zijn boek Dorpstraat-Wetstraat schreef burgemeester Peter Reekmans zijn tweede boek “De Vlaamse ziekte” dat gaat over het web van de intercommunales. Hij was de eerste volksvertegenwoordiger die deze problemen op de agenda van het Vlaams Parlement durfde te zetten, lang voor de talrijke schandalen begin 2017 de pers haalden. In dit boek gaat Reekmans dieper in op de problematiek van de intercommunales en legt hij het web van deze intercommunales voor het eerst volledig bloot. Hij toont ook aan welke verpletterende verantwoordelijkheid de intercommunales hebben in de gigantische stijgingen van de prijzen voor basisbehoeften zoals energie, water en afval. Het boek geeft bovendien een duidelijk beeld van de dividenden, de verdoken gemeentebelastingen en de buitenbalansstructuren van de intercommunales. Net als zijn boek Dorpstraat-Wetstraat (2016), is “De Vlaamse ziekte” geen zwartboek maar een blauwdruk voor beter beleid. Het boek verschijnt in de loop van september bij uitgeverij Doorbraak, telt ruim 250 pagina’s en zal 22,95 euro kosten. Op woensdag 20 september 2017 om 19u30 is de boekvoorstelling in GC De Roos Glabbeek met o.a. toespraken van John Crombez (nationaal voorzitter sp.a) en prof. dr. Hendrik Vuye (federaal parlementslid).

Nieuw boek van burgemeester Peter Reekmans verschijnt in september

Na zijn boek Dorpstraat-Wetstraat schreef burgemeester Peter Reekmans van Glabbeek zijn tweede boek “De Vlaamse ziekte” dat gaat over het web van de intercommunales. Hij was de eerste volksvertegenwoordiger die de scheefgetrokken situatie van de intercommunales al in 2009 op de agenda van het Vlaams Parlement durfde te plaatsen, lang voor de talrijke schandalen begin 2017 pas de pers haalden. In dit boek –over een materie die actueler is dan ooit tevoren- gaat Reekmans dieper in op de problematiek, de graaicultuur en legt hij het web van deze intercommunales voor het eerst volledig bloot.

Hij toont aan welke verpletterende verantwoordelijkheid de intercommunales hebben in de gigantische stijgingen van de prijzen voor basisbehoeften zoals energie, water en afval. Het boek brengt voor het eerst alle (semi-)intercommunales per sector in kaart en geeft een duidelijk beeld van de verdoken gemeentebelastingen en de buitenbalansstructuren via de intercommunales. Reekmans overstijgt in dit boek de schandaalsfeer en net als zijn boek Dorpstraat-Wetstraat (2016), is “De Vlaamse ziekte” geen zwartboek maar een blauwdruk met concrete oplossingen voor beter beleid. Het boek verschijnt in september bij uitgeverij Doorbraak, telt ruim 210 pagina’s en zal 19,95 euro kosten. U kan het nu al online bestellen via de bestellink op www.peterreekmans.be.

Boekvoorstelling op woensdag 20 september in GC De Roos

Opinie: Een pensioen ontvang je pas als je met pensioen bent, beste minister-president

In dit land kunnen politici al een pensioen ontvangen voor mandaten die ze eerder bekleedden, terwijl ze toch nog actief zijn in een ander politiek mandaat. Zo werd de voorbije dagen het verhaal van het schepenpensioen van onze huidige minister-president van Vlaanderen Geert Bourgeois (N-VA) in de media gebracht door het Vlaams Belang. De minister-president krijgt vandaag voor zijn schepenmandaat van amper 12 jaar nu al een pensioen van 910 euro per maand bovenop zijn wedde van ruim 10.000 euro als minister-president. Politici zijn bij de weinig gelukkigen in Vlaanderen die al pensioen krijgen terwijl ze nog aan hele lonen mogen verder werken.

Politieke zelfbediening

Het probleem zit enorm diep ingeworteld in de politieke structuren van ons land en is een onderdeel van de politieke Vlaamse ziekte. Politici verdedigen zich door te stellen dat wat ze doen niet verboden is en ze dus niets verkeerd doen. Toch getuigen deze praktijken van weinig ethiek en zijn het net deze fratsen die de Dorpstraten in Vlaanderen zo kwaad maken op de politiek. Het probleem is dat elke politicus van eender welke partij (inclusief Vlaams Belang) hieraan meedoet. De politiek zorgt al jaren zeer goed voor zichzelf. Parlementsleden die tot 2014 in onze parlementen zaten vallen onder het oude pensioensysteem en kunnen bovendien al vanaf hun 52e met pensioen. Naast hun pensioen mogen ze dan nog ruim 90.000 euro op jaarbasis blijven bijverdienen. Deze praktijken zijn even ontoelaatbaar als het schepenpensioen van de huidige minister-president, nog voor de man met pensioen is. De oplossing is nochtans heel eenvoudig: je krijgt pas een pensioen als je echt op pensioen bent. Zonder uitzonderingen, ook niet voor politici. Van een Vlaamse regeringsleider verwacht je overigens dat hij net iets meer het voorbeeld zou geven en boven elke vorm van gegraai zou staan.

Enkele jaren schepen zijn geeft een extra pensioen van 910 euro. Vijftig jaar werken geeft sommige zelfstandigen pensioen van amper de helft!

Onlangs trok ook Vincent van Quickenborne (Open Vld) nog ten strijde tegen het feit dat de pensioenen van werklozen hoger zouden zijn dan die van sommige zelfstandigen. Als je het theater van deze man in de Kamer zag, dat hij nadien gretig deelde via de sociale media, dan kan je toch niet anders dan de vraag stellen wat deze man al die jaren als minister - nota bene bevoegd voor Pensioenen - heeft uitgespookt. Politici in dit land krijgen blijkbaar voor een mandaat als schepen van 6 of 12 jaar zelfs ook meer pensioen dan sommigen zelfstandigen die maar liefst 50 jaar gewerkt hebben. Ook aan deze scheefgetrokken situaties deed toenmalig Pensioenminister Van Quickenborne duidelijk niets.

Bedelstaf voor zelfstandigen

Mijn vader en mijn moeder hadden jaren een bedrijf. Mijn vader was zelfstandige en mijn moeder was huisvrouw, zoals dat toen ging. Iets voor hun pensioen gingen mijn ouders uit elkaar en kort nadien stierf mijn vader. Mijn moeder krijgt vandaag een pensioen van 5.765,94 euro per jaar of 480,50 euro per maand. En zij is vandaag in Vlaanderen zeker geen alleenstaand geval. Mijn moeder bouwde gelukkig als zelfstandige een eigen spaarpotje op. Was dit niet het geval geweest, dan mocht ze naar het OCMW voor een leefloon. Spijtig genoeg zijn er wel zelfstandigen die we door belachelijke lage pensioenen naar de bedelstaf verwijzen. Op zo een ogenblik moet de politiek pas echt komaf maken van een extra pensioenen bovenop andere inkomsten van nog actieve politieke mandaten.

Dit is wat zelfstandigen net zo boos maakt en hun vertrouwen in de ooit blauwe ondernemersgezinde partij Open Vld de voorbije jaren deed smelten als sneeuw voor de zon. Ook N-VA, die Open Vld opvolgde als zogenaamde ondernemerspartij, staat hetzelfde lot te wachten als men niets fundamenteel gaat doen aan al deze scheefgetrokken situaties en fratsen die niet alleen het wantrouwen in de politiek doen stijgen, maar ook gewoon ronduit onrechtvaardig zijn.

De auteur van deze opinie is Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek, nationaal ondervoorzitter LDD en gewezen volksvertegenwoordiger en fractievoorzitter in het Vlaams Parlement

Reserveer vanaf nu een exemplaar van het nieuwe boek van burgemeester Peter Reekmans online via deze site!

Na zijn boek Dorpstraat-Wetstraat schreef burgemeester Peter Reekmans zijn tweede boek “De Vlaamse ziekte” dat gaat over het web van de intercommunales. Hij was het eerste parlementslid die deze problemen op de agenda van het Vlaams Parlement durfde te zetten, lang voor de talrijke schandalen begin 2017 de pers haalden. In dit boek gaat Reekmans dieper in op de problematiek van de intercommunales en legt hij het web van deze intercommunales voor het eerst volledig bloot. Hij toont ook aan welke verpletterende verantwoordelijkheid de intercommunales hebben in de gigantische stijgingen van de prijzen voor basisbehoeften zoals energie, water en afval. Het boek geeft bovendien een duidelijk beeld van de dividenden, de verdoken gemeentebelastingen en de buitenbalansstructuren van de intercommunales. Net als zijn boek Dorpstraat-Wetstraat (2016), is “De Vlaamse ziekte” geen zwartboek maar een blauwdruk voor beter beleid. Het wordt uitgegeven door drukkerij Doorbraak en je kan vanaf nu het boek (prijs 22,95 euro) al reserveren via de link rechts boven op deze site.

Is schizofreen een nieuw synoniem voor integriteit bij Open Vld? (voorpublicatie uit nieuwe boek "de Vlaamse ziekte")

Open Vld’er Geert Versnick, een van de mandatenkoningen in Vlaanderen in allerhande intercommunales en afgeleiden, werd de voorbije maanden voor Open Vld de affaire-Versnick. Nu enkel deze partij viseren zou intellectueel niet correct zijn, want elke traditionele partij van CD&V, sp.a, N-VA tot Open Vld heeft zijn mandatenkoningen in huis. Maar in plaats van het probleem op te lossen zijn het uitgerekend de partijvoorzitters (op John Crombez van sp.a na) die het probleem net groter maken met hun halfslachtig optreden in deze affaires. Open VLD-voorzitster Gwendolyn Rutten tweette dat het genoeg was en Versnick mocht opstappen van haar, maar is dat wel echt zo?

De traditionele partijen denken vandaag dat ze met stoere verklaringen en halfslachtige maatregelen nog steeds de publieke opinie kunnen sussen en dan opnieuw kunnen overgaan tot de orde van de dag. Het is dit gedrag van politici die halve leugens verpakken als hele waarheden wat de mensen nu net zo boos maakt en wat de antipolitiek meer dan ooit een voedingsbodem geeft. Open Vld heeft de voorbije maanden geen kans onbenut gelaten om te schimpen in de pers op de affaires bij andere partijen, want bij Open Vld staat de integriteit voorop, klonk het steeds. Maar is integriteit voor Open Vld wel zo belangrijk als ze de publieke opinie wil doen geloven? Want Open Vld maakt vandaag namelijk geen komaf met de affaire-Versnick, integendeel zelfs, het enige wat de partij de voorbije dagen deed was in overleg met hem de schade trachten te beperken.

Machtige spin in het intercommunaleweb

Mandatenkoning Geert Versnick bekleedt naast provinciaal gedeputeerde voor Open Vld nog ruim 20 mandaten. Onder andere als voorzitter van de raad van bestuur van Synductis, ondervoorzitter van de raad van bestuur van Eandis, lid raad van de bestuur van de nieuwe intercommunale Fluvius, ondervoorzitter van de raad van bestuur van Elia en Elia Systeem Operator, voorzitter van de raad van bestuur Publi-T NV, lid van het strategisch comité van Publigas NV, bestuurder van stadsontwikkelingsbedrijf Waalse Crook CVBA, lid van het federaal bureau en het Vlaams bureau van Intermixt, bestuurder en lid van het directiecomité van Farys/TMVW en bestuurder ziekenhuis Jan Palfijn Gent.

Mijn boek De Vlaamse ziekte, dat na de zomer verschijnt, gaat over het web van de intercommunales en hierin kan je ontdekken hoe het ziekenhuis Jan Palfijn Gent nog niet lang geleden een aandeelhouder werd bij de waterintercommunale Farys/TMVW. Wat een ziekenhuis met drinkwater te maken heeft lijkt een raadsel, maar als je weet dat Geert Versnick op dat ogenblik de voorzitter van de raad van bestuur van het ziekenhuis was, brengt dat misschien enige klaarheid in dit vraagstuk. In het Gentse geldt voor zulke constructies echt the sky is the limit. Tot het losbarsten van het Optimaschandaal was Geert Versnick ook actief als bestuurder bij Optima Real Estate en ook bestuurder van de NV Land Invest, dat indirect mee in handen is van de Waalse PS en betrokken is in belangrijke bouwprojecten van woontorens in Antwerpen. Versnick regelde als provinciaal gedeputeerde en bestuurder van een onderdeel van de Optimagroep zelfs een gesprek tussen de provincie en Optima om geld van de provincie te beleggen via Optima op een ogenblik dat deze bank al een verbod had om nog geld op te halen bij openbare besturen. Voor Open Vld was hier duidelijk geen enkel probleem met integriteit. Een partijbrunch als provinciaal gedeputeerde voor ruimtelijke ordening laten sponsoren door projectontwikkelaars die van hem bouwvergunningen moesten krijgen bleek ook al geen probleem met integriteit voor Open Vld.

Geert Versnick is nog steeds, zelfs na zijn ontslag als provinciaal gedeputeerde, een van de machtigste politici in Oost-Vlaanderen door zijn immense macht in het intercommunaleweb. De man weet ook zeer veel, zeg maar alles van heel wat partijgenoten en collega’s van andere partijen, waardoor zelfs zijn eigen partijvoorzitster hem na het uitbreken van de schandalen niet durfde te berispen, laat staan uit de partij te zetten. De verhaaltjes over Versnick tot zelfs belangenvermenging bleven opduiken en over zijn juiste rol in Optima is vandaag nog niet veel geweten. Geert Versnick minimaliseerde eerst in de media zijn inkomsten uit zijn talrijke mandaten, communiceerde 5.800 euro per maand te verdienen en loog over het bedrag dat effectief ruim 9.000 euro was. Deze transparantie vol met leugens bleek ook al weer geen probleem met integriteit voor Open Vld.

Uitgerekend op 1 april 2017 kondigde hij aan om de politiek te verlaten in 2018. Dat was absoluut geen aprilgrap, maar bewijst dat Open Vld maximaal de schade wou beperken die deze grote spin jaren aanrichtte in het intercommunaleweb. Deze machtige spin zal wel voor hij de beslissing nam onderdak gevonden hebben bij een bevriend bedrijf en zal zich zeker geen zorgen moeten maken over zijn inkomsten na zijn pensioen.

En toen kwam begin juli het verhaal van de hotelrekeningen in Bangkok in de pers. En al enkele uren later kwamen de partijvoorzitster en Versnick al tot een overeenkomst, hij nam ontslag als provinciaal gedeputeerde. Niet onmiddellijk, maar pas na de zomer bij de start van het nieuwe politieke jaar. Kwestie van tijdens de zomermaanden duidelijk nog enkele zaken te kunnen regelen. Ineens was er nu wel een probleem met de integriteit van de man voor Open Vld. Als hij het niet gedaan had, had ik hem zelf ontslagen, klonk het stoer in de pers. Gwendolyn Rutten verklaarde hierbij nog dat we vandaag in een tijd leven waarin je zorgvuldig moet omspringen met belastinggeld. Op zich al een heel opmerkelijke uitspraak, maar ik doe intussen al ruim 25 jaar aan politiek en ik heb namelijk altijd zorgvuldig omgesprongen met belastinggeld. Maar wat nog veel erger is, is wat Open Vld er op dat moment niet bijvertelde. Vandaag blijkt, nog maar enkele dagen later na de aankondiging van zijn ontslag als provinciaal gedeputeerde, dat Geert Versnick in al zijn andere mandaten in intercommunales en afgeleiden gewoon mag blijven zitten namens de partij. Hier is er dus geen probleem met integriteit? Hoe schizofreen kan je zijn, Open Vld?!

Parlementair pensioen

Want laten we eerlijk zijn, de deal tussen de partijtop en Versnick is zelfs een deal waarbij Versnick morgen evenveel zal verdienen als vandaag en bovendien moet hij zelfs minder gaan doen voor zijn centen. Zijn inkomsten als provinciaal gedeputeerde die nu wegvallen en overeenkomen met de wedde van een parlementslid worden gewoon gecompenseerd met zijn pensioen als gewezen parlementslid. De man zat 16 jaar of 4 legislaturen in het federaal parlement en geeft hem volgens het oude systeem vanaf 52-jarige leeftijd al recht op een volledig pensioen. Hij is vandaag 60 jaar, dus de dag na zijn ontslag krijgt hij al een parlementair pensioen op zijn rekening gestort. Daarnaast blijft hij al zijn zitpenningen in de intercommunales ontvangen en zal hij amper enkele euro’s minder genereren zonder nog lastiggevallen te worden door de pers.

Leeft Open Vld vandaag wel in een tijd waarbij zorgvuldig wordt omgesprongen met belastinggeld, zoals de partijvoorzitter de publieke opinie wil doen geloven? Iemand als Versnick, die duidelijk volgens de partij vandaag geen integriteit meer heeft als provinciaal bestuurder, kan wel aanblijven als bestuurders in talrijke intercommunales en afgeleiden. Trouwens nog steeds met vergoedingen om U tegen te zeggen. Als je weet dat de voorzitter van Elia jaarlijks 83.000 euro aan zitpenningen krijgt en een gewone bestuurder er tussen de 24.500 euro en 74.050 euro ontvangt, dan weet je bijna hoeveel Geert Versnick er als ondervoorzitter ontvangt. Van zijn mandaat als voorzitter bij Publi-T NV is zelfs vandaag nog niet geweten hoeveel dat juist opbrengt. Tel daarbij alle andere zitpenningen die overblijven en dan kan je maar één analyse maken. Hoe schizofreen kan je zijn, Open Vld. En neen mevrouw Rutten, u leeft nog steeds niet in een tijd waarbij zorgvuldig wordt omgesprongen met belastinggeld.

De auteur van deze opinie is Peter Reekmans, burgemeester van Glabbeek, nationaal ondervoorzitter LDD en gewezen volksvertegenwoordiger en fractievoorzitter in het Vlaams Parlement

Tweede boek “De Vlaamse ziekte” van burgemeester Peter Reekmans verschijnt na de zomer

Na zijn boek Dorpstraat-Wetstraat schreef burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) zijn tweede boek “De Vlaamse ziekte” dat gaat over het web van de intercommunales. Hij gaat in dit boek voor het eerst dieper in op de problematiek van de intercommunales waarover er begin dit jaar heel wat schandalen aan de oppervlakte kwamen. Hij was bovendien de eerste politicus die het probleem van de intercommunales als parlementslid al in 2009 op de agenda van het Vlaams Parlement plaatste. Burgemeester Peter Reekmans: “Al jaren zijn alle politieke partijen op de hoogte van de scheefgetrokken situatie en de graaicultuur binnen de intercommunales. Maar men maakte dit nooit bespreekbaar tot begin dit jaar de bom in Wallonië ontplofte en het ene schandaal na het andere binnen intercommunales eindelijk in de pers kwam en alle politieke partijen wel met de billen bloot moesten. Het is net doordat de politiek gedurende jaren bewust een web gemaakt heeft van talrijke ondoorzichtige constructies dat men de wantoestanden binnen deze intercommunales zo lang onder de radar heeft kunnen weten te houden. De bijna 5.000 betaalde politieke postjes worden netjes verdeeld onder de grote traditionele politieke partijen waardoor al deze politici hier natuurlijk uit eigenbelang over zwegen. De postjes van de intercommunales is één van de best bewaarde geheimen die de politiek jaren voor de mensen heeft kunnen verborgen houden, omdat politici nu eenmaal nooit graag de tak afzagen waar ze zelf op zitten. Begin dit jaar beweerden verschillende politici nog dat de problematiek vooral een Waalse ziekte waren. Maar in mijn boek kan je ontdekken dat deze problematiek een nog veel grotere Vlaamse ziekte is.”

In het nieuwe boek “De Vlaamse ziekte” brengt Peter Reekmans niet alleen voor het eerst alle intercommunales in kaart, maar geeft hij de lezer ook een inkijk in wat intercommunales juist zijn en wat ze doen. Hij geeft vooral ook een begrijpbare inkijk in de verschillende soorten intercommunales, waarbij het web blootlegt van alle voor het grote publiek onbekende dochter –en zusterbedrijven van de intercommunales. Je ontdekt in het boek ook wie de spinnen in het web van de intercommunales zijn. Reekmans toont ook aan welke verpletterende verantwoordelijkheid de intercommunales hebben in de gigantische stijgingen van de prijzen voor basisbehoeften zoals energie, water en afval. Het boek geeft ook een duidelijk beeld van de dividenden, de verdoken gemeentebelastingen en de buiten balans structuren van de intercommunales. Het boek is geen zwartboek over de intercommunales, maar legt net deze Vlaamse ziekte bloot, waardoor het net zoals zijn eerste boek Dorpstraat-Wetstraat opnieuw een blauwdruk is met oplossingen en medicijnen voor beter beleid. Reekmans toont aan dat het zonder de talrijke politieke postjes, het afschaffen van heel wat intercommunales en een echte grondige fusie van de energie- en waterintercommunales niet alleen beter kan, maar vooral goedkoper kan waarbij de Vlamingen met goedkopere facturen voor basisbehoeften de winnaar van zullen zijn! Het boek verschijnt na de zomer bij uitgeverij Doorbraak, telt ruim 250 pagina’s en zal 22,95 euro kosten.

Burgemeester Peter Reekmans schrijft tweede boek: “Het web van de intercommunales”

Na zijn boek Dorpstraat-Wetstraat gaat burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) in zijn tweede boek “Het web van de intercommunales” dieper in op de problematiek van de intercommunales. Hij was de eerste politicus die het probleem van de intercommunales als parlementslid al in 2009 op de agenda van het Vlaams Parlement plaatste. Burgemeester Peter Reekmans: “Al jaren zijn alle politieke partijen op de hoogte van de scheefgetrokken situatie en de graaicultuur binnen de intercommunales. Maar men maakte dit nooit bespreekbaar tot begin dit jaar de bom in Wallonië ontplofte en het ene schandaal na het andere binnen intercommunales eindelijk in de pers kwam en alle politieke partijen wel met de billen bloot moesten. Het is net doordat de politiek gedurende jaren bewust een web gemaakt heeft van talrijke ondoorzichtige constructies dat men de wantoestanden binnen deze intercommunales zo lang onder de radar heeft kunnen weten te houden. De bijna 5.000 betaalde politieke postjes worden netjes verdeeld onder de politieke partijen waardoor al deze politici hier natuurlijk uit eigenbelang over zwegen. De postjes van de intercommunales is één van de best bewaarde geheimen die de politiek jaren voor de mensen heeft kunnen verborgen houden, omdat politici nu eenmaal nooit de tak afzagen waar ze zelf op zitten.”

In het nieuwe boek “Het web van de intercommunales” brengt Peter Reekmans niet alleen voor het eerst alle intercommunales in kaart, maar geeft hij de lezer ook een inkijk in wat intercommunales juist zijn, wat ze doen en waar het ooit fout begon te lopen. Hij geeft vooral ook een begrijpbare inkijk in de verschillende soorten intercommunales, waarbij hij het web blootlegt van alle voor het grote publiek onbekende dochter –en zusterbedrijven van de intercommunales. Je ontdekt in het boek ook wie de grote spinnen in het web van de intercommunales zijn. Reekmans toont ook aan welke verpletterende verantwoordelijkheid de intercommunales hebben in de gigantische stijgingen van de prijzen voor basisbehoeften zoals energie, water en afval. Het boek geeft ook een duidelijk beeld van de dividenden, de verdoken gemeentebelastingen en de buiten balans structuren van de intercommunales. Het boek is geen zwartboek over de intercommunales, maar is net zoals het eerste boek Dorpstraat-Wetstraat opnieuw een blauwdruk met oplossingen voor beter beleid. Reekmans toont aan dat het zonder de talrijke politieke postjes, het afschaffen van heel wat intercommunales en een fusie van de energie- en waterintercommunales niet alleen beter kan, maar vooral goedkoper kan waarbij de Vlamingen met goedkopere facturen voor basisbehoeften de winnaar van zullen zijn! Het boek verschijnt bij uitgeverij Doorbraak in de tweede helft van 2017.

Na jaren krijgt burgemeester Peter Reekmans gelijk in zijn strijd tegen intercommunales

Burgemeester Peter Reekmans (Dorpspartij) was de eerste politicus die het probleem van de intercommunales als parlementslid op de agenda van het Vlaams Parlement plaatste. En in zijn boek Dorpstraat-Wetstraat wijdde hij aan de intercommunales een apart hoofdstuk. Al jaren zijn alle politieke partijen op de hoogte van de scheefgetrokken situatie en graaicultuur binnen de intercommunales. Maar men maakte dit nooit bespreekbaar tot begin dit jaar de bom in Wallonië ontplofte en het ene schandaal na het andere binnen intercommunales eindelijk in de pers kwam. Onze burgemeester zijn oplossingen voor dit probleem kwamen de voorbije weken terecht als expert ter zake in meerdere kranten van het Nieuwsblad, tot de Morgen, Het Laatste Nieuws, de Tijd, het weekblad Humo tot zelfs de Nederlandse Volkskrant uitgebreid aan bod. Het probleem gaat trouwens niet alleen over de graaicultuur, maar ook over basisbehoeften zoals energie, water en afval die de voorbije jaren net voor iedereen o.a. fors gestegen zijn door dit ronduit slecht beleid.

Glabbeek en de intercommunales

In Glabbeek werden de mandaten in de 8 intercommunales waar de gemeente deel vanuit gemaakt niet uitgedeeld als troostprijzen na de verkiezingen. Wij stuurden begin deze legislatuur onze mandatarissen met de juiste expertise naar de intercommunales. Op de website van de gemeente staat bovendien een overzicht van welke politici in Glabbeek in welke intercommunale zetelen en tegen welke vergoeding. In Glabbeek kiezen we al lang resoluut voor transparantie en zeggen we effectief NEEN tegen elke vorm van graaicultuur. Veel gemeentebesturen gebruiken intercommunales bovendien ook graag om verdoken de gemeentebelastingen te kunnen verhogen. Ook hier doen we als gemeentebestuur vandaag niet aan mee. Onlangs nog verhoogde afvalintercommunale Ecowerf in het geniep de prijzen voor afval en het containerpark, Glabbeek was dankzij milieuschepen Kris Vanwinkelen de enige in de regio die hier niet in mee ging en dus de enige gemeente waar deze prijzen NIET verhoogden!

Lees het interview met Peter Reekmans in Humo via de link: http://www.humo.be/humo-archief/374879/het-geld-van-de-gemeenten-burgemeester-peter-reekmans-ldd-legt-uit-hoe-de-regels-worden-omzeild